...
Maar op die manier zie je vooral tendensen ontstaan en die zijn opvallend over alle landen vrij gelijklopend. Denken we maar aan de verschuiving van de apotheker als leverancier van geneesmiddelen naar de apotheker als begeleider en raadgever of de heisa rond het vaccineren in de apotheek. Dat is op dit moment een Europees apothekersthema.We zijn wel Europa, maar het geneesmiddelenbeleid blijft een bevoegdheid van de verschillende lidstaten. Dat heeft soms voordelen, maar soms ook nadelen. Een van die nadelen is dat België een kleine landje is, met een klein afzetgebied. Een complex landje bovendien. Denken we alleen nog maar aan de bijsluiters die wettelijk in drie talen moeten vertaald worden. Dat kost geld, veel geld. Geld dat de farma liever op andere manieren investeert... Dat we zo'n klein land zijn, maakt het bijzonder moeilijk om weerwerk te bieden aan de farma. Onze minister - nooit verlegen om doortastend op te treden - heeft daar een oplossing voor gevonden. Wat de weesgeneesmiddelen betreft, heeft zij het initiatief genomen om Nederland en Luxemburg te sensibiliseren om sàmen front te vormen en zo de prijzen te kunnen drukken. Oostenrijk heeft vriendelijk gevraagd om aub ook te mogen aansluiten. Met vier ben je sterker dan alleen en zo maak je van een nadeel, een voordeel.Maar soms is dat 'lokale' geneesmiddelenbeleid ook een zegen. Kijk maar naar de brexit. Nederlandse economen hebben uitgerekend dat de Nederlandse apotheker maar liefst 100 miljoen euro zal mislopen door de (nakende) brexit. Dat komt door het Nederlandse systeem van prijszetting, die mee bepaald wordt door de geneesmiddelenprijs in de UK en dus ook van de pond. België heeft daar geen last van, omdat onze geneesmiddelenprijs volledig onafhankelijk van die pond bepaald wordt. Of we de brexit dan niet zullen voelen? Waarschijnlijk wel. Heel wat farmaceutische bedrijven hebben immers ook productie-eenheden over de plas en met het weggommen van het Verenigd Koninkrijk uit de EU, vervalt ook het vrije verkeer van goederen.