...

Om de reële draagwijdte van hun ontdekking beter te kunnen vatten, leggen Lorna Harries en Matt Whiteman, de hoofdauteurs van de studie, het verouderingsproces van cellen uit in een artikel dat werd gepubliceerd in The Conversation (1)."Veroudering is een progressieve aftakeling van de functies van het lichaam, wat gepaard gaat met een stijgende frequentie van leeftijdsgebonden aandoeningen zoals kanker, diabetes en dementie. Er zijn meerdere redenen waarom onze cellen en weefsels het laten afweten. Eén daarvan is een ophoping van senescente cellen in de weefsels en de organen naarmate we ouder worden. Die oude, slechte cellen, die zich niet meer kunnen delen, werken niet meer zoals ze zouden moeten werken, maar hebben ook negatieve invloed op de werking van de omgevende cellen. Het is bewezen dat eliminatie van die oude, slecht werkende cellen tal van kenmerken van het verouderingsproces bij dieren verbetert zoals het late optreden van cataract."Ophoping van senescente cellen zou dus één van de sleutels van het verouderingsproces zijn. De mechanismen van die senescentie zijn nog niet precies ontrafeld. Wel werden meerdere hypothesen geformuleerd zoals verkorting van de telomeren, ontsteking en beschadiging van het DNA. Vorsers van de Universiteit van Exeter hebben onlangs een ander proces ontdekt, dat te maken heeft met de controle van genen. Bij het verouderen zou die controle aan efficiëntie inboeten. Zij hebben dus vooral dat mechanisme onderzocht (2).In het laboratorium hebben ze onderzoek verricht op humane bloedvatcellen. Ze hebben stoffen toegediend die zeer specifiek gericht zijn tegen twee splicing factoren (SRSF2 en HNRNPD), die bepalen hoe onze cellen evolueren met het verouderen.Ze hebben drie stoffen getest, namelijk AP39, AP123 en RT01, die specifiek werden ontworpen om selectief zeer kleine hoeveelheden waterstofsulfide (H2S) toe te dienen aan de mitochondria, de energiefabriekjes van de cellen. H2S is een gas, dat stinkt als rotte eierenen waarvan de plasmaconcentratie daalt met het verouderen. In te hoge concentratie heeft H2S een toxisch effect. Het was dan ook de bedoeling van de vorsers om H2S in een zeer kleine hoeveelheid toe te dienen direct op de plaats waar het werkt.Resultaat? H2S "verjongt" het gencontrolesysteem van de cellen. Het hielp oude of beschadigde cellen om de energie op te wekken die ze nodig hebben voor hun overleving, en om senescentie tegen te gaan. Die drie nieuwe stoffen verlaagden het aantal senescente cellen in de bloedvaten met meer dan 50%.Door ophoping van senescente cellen af te remmen, hopen de specialisten mettertijd een behandeling te kunnen vinden voor ziekten die voortvloeien uit een veroudering van de cellen, met name in de hart- en de bloedvatweefsels. (referenties:(1) The Conversation, 10 augustus 2018,(2) Aging, 19 juli 2018, doi: 10.18632/aging.101500)https://theconversation.com/ageing-in-human-cells-successfully-reversed-in-the-lab-101214http://www.aging-us.com/article/101500/text