...

In het laatste jaar van haar legislatuur wil minister Maggie De Block het gebruik van benzodiazepines, de zogenaamde slaap- en kalmeermiddelen, doen afnemen. Begin volgend jaar stopt ze ongeveer 260.000 euro in een grote campagne die zowel artsen, apothekers maar ook consumenten ervan moet overtuigen minder dat soort medicatie te slikken. Wanneer ik dit lees, slaat mijn hart een slag over van blijdschap. Nadien komt de teleurstelling en de vermoeidheid. Exact 10 tal jaar geleden nam de toenmalige Minister van Volksgezondheid, Rudy Demotte een gelijkaardig initiatief. We hebben toen in opdracht en in samenwerking met de Federale overheid, academici en artsen een hulpmiddelenhandboek gemaakt bestemd voor artsen en apothekers met als hoofdopdracht "Vormingen voor huisartsen en apothekers inzake eerstelijnsbehandeling van angst, stress en slapeloosheid en het bepalen van de plaats die benzodiazepines hierbij innemen" * De kers op de taart was.. Ja , u raadt het juist, een grootse mediacampagne..De kracht van herhaling, hoor ik u denken?+ het geluk komt in de slaap?Na een nachtje slapen, blijft de ontgoocheling. Ik verklaar me nader. Bepaalde geneesmiddelen, in het bijzonder hypnotica, sedativa, anxiolytica en antidepressiva, zijn reeds lang in verband gebracht met een verhoogd valrisico. Het valrisico is ongeveer x 1,7 bij de inname van één type psychofarmaca (benzodiazepine, antidepressiva of antipsychotica). Dit verhoogd risico is vastgesteld in prospectieve en retrospectieve studies in meerdere landen, en zowel bij thuiswonende ouderen als ouderen in een woonzorgcentrum. Ouderen zijn gevoeliger voor de bijwerkingen van medicatie (sedatie, duizeligheid, orthostatische hypotensie,...). Hieruit komt dan ook het verhoogde valrisico voort. Dit is slechts één voorbeeld bij één bevolkingsgroep. Wetenschappelijk gezien weten we dat een afbouw van benzo's alleen maar mogelijk is indien het langzaam, zeer langzaam gebeurt: de dosis met 10 à 25 % laten dalen, de nieuwe dosering gedurende lange tijd aanhouden, en dan weer 10 à 25 % afbouwen, en dit alles mits een goede afstemming tussen huisarts en huisapotheker én mits motivatie van de patiënt. Indien dit slaagt, dan weten we dat er minder valincidenten zijn, minder fracturen, de personen in kwestie levendiger zijn, meer van het leven genieten. Als we dit alles al weten, vraag ik mij af waarom me opnieuw zoveel middelen ( in een tijd waar er toch weinig middelen zijn) , wil besteden aan een grootschalige mediacampagne? We hebben nood aan kwaliteitsverbeterende projecten waar de patiënt centraal staat en waar de betrokken zorgverstrekkers ( vaak huisarts en huisapotheker) meest betrokken partij zijn.Ik wil langs deze weg een redelijke oproep doen naar de Minister en beleidsmakers om veel meer dan nu, de schaarse middelen hiervoor in te zetten: ondersteuning van huisartsen en apothekers, een vlottere goedkeuring van kwaliteiteitsbevorderende programma's in kader van Medisch Farmaceutisch Overleg, financieren van een motivationeel ondersteundend traject bij huisartsen en apothekers ( naar analogie met GGG astma) en dit ondersteund door een aantrekkelijke edoch minder dure publiekscampagne. En als we dit koppelen aan de resultaten die komen uit de geplande wetenschappelijk studies inzake patientempowerment, komen we al een heel eind verder. + men moet zijn bed maken zoals men slapen wil !Maw, als je op een bepaalde manier wilt leven, moet je je gedrag hieraan aanpassen. Huisartsen en huisapothekers hebben samen nog een lange weg af te leggen. De verschillende overheden kunnen hierbij zeker faciliteren. En met hen de patiënten. Shared Care, shared decisionmaking, patiëntenparticipatie komen niet uit de lucht vallen. En dialoog helpt.*http://www.slaapenkalmeringsmiddelen.be/nl/inhoud/voor-professionals.html