...

Tien wetenschappers van de K.U. Leuven vormen de werkgroep Metaforum, een interdisciplinaire denktank binnen de K.U. Leuven. Zij kwamen met een 24 bladzijden dik document. Ze wilden een duidelijke stand van zaken, pro's en contra's, wetenschappelijke evidentie (of net niet), conclusies en aanbevelingen formuleren. Eerste vaststelling: het aantal voorgeschreven middelen is veel te hoog. Het aantal DDD dat via de apotheken wordt verspreid is tussen 1997 en 2008 meer dan verdubbeld (van 109 tot 251 miljoen!). Nuttig Niemand trekt echter het nut van psychofarmaca in twijfel, maar het moet ook duidelijk zijn dat psychofarmaca te veel oneigenlijk (onnodig dus) worden voorgeschreven. De eerste vaststelling is dat de patiënt veel sneller en meer aan de bel gaat trekken. Maar wat er met zijn klacht gebeurt, is een ander verhaal en daar kan aan worden gesleuteld. Het toenemende gebruik van psychofarmaca is een symptoom van problemen waarvoor niet alleen het individu op zich maar ook de gemeenschap verantwoordelijk is. Aanbevelingen De werkgroep heeft uiteindelijk zes zeer belangrijke aanbevelingen opgesteld. Die aanbevelingen zijn gebaseerd op wetenschappelijke evidentie, praktijkgebonden ervaring en de typisch Belgische situatie. Zo moeten artsen die volgens hun voorschriftprofiel te veel voorschrijven, ter verantwoording kunnen geroepen worden maar er moet ook rekening worden gehouden met het patiëntenprofiel van de arts. Het opstarten van psychofarmaca bij kinderen en jongeren moet exclusief aan de kinder- en jeugdpsychiater en de kinderneuroloog worden voorbehouden. Preventieve acties en een betere opleiding van verzorgenden in de ouderensector kan het exuberante gebruik van psychofarmaca bij ouderen een halt toeroepen. Psychotherapeut De titel van psychotherapeut moet (eindelijk) beschermd worden en er moet een verschil worden gemaakt tussen professioneel gevormde therapeuten en 'counselors'. In de eerstelijnszorg is het beter om even aandachtig af te wachten (watchful waiting) vooraleer in te grijpen, maar de experts zijn er zich van bewust dat de (huis)arts daar op dit moment onvoldoende voor is opgeleid. En er moet als het ware een rode telefoon komen tussen huisartsen en psychiatrische hulpverlening waardoor de huisarts op heel korte termijn een consult of zelfs telefonisch advies kan vragen. u Zie blz. 3