...

We moeten het toegeven: vijzel en mortier hebben de tand des tijds nauwelijks overleefd. Toch blijven de magistrale bereidingen een van de kerntaken van de apotheker. Alleen op die manier kan hij vaak molecules afleveren die helemaal op maat van de patiënt zijn gemaakt. Maar hoe zit het met de kwaliteit van dit ambachtelijke werk? Bedenkelijk, zo lijkt het wel als we de resultaten van een onderzoek van Test-Aankoop in 40 Belgische apotheken mogen geloven. Basisbereiding Tien fictieve patiënten hebben zich elk in vier verschillende apotheken aangeboden. Zij hadden een doktersvoorschrift bij voor capsules dexamethasone, zijnde een van de vijf actieve substanties die het meest worden gebruikt voor preparaties in capsules. Het opzet was dus duidelijk niet om een valstrik te spannen. En toch... Nadat de gemaakte capsules in een laboratorium letterlijk onder de loep werden genomen, bleken slechts elf op de 40 stalen helemaal conform de Europese farmacopee. De overige stalen vertoonden foutjes en grove nalatigheden, vaak in relatie met de actieve stof. Zo bleken 27 stalen ernstige afwijkingen te vertonen tegenover de gemiddelde concentratie actieve stof. Acht capsules vertoonden ernstige afwijkingen in het gewicht ervan. Zowat 23 stalen bevatten te weinig actieve molecule. Nu kunnen we wel zeggen dat het beter 'te weinig' is dan 'te veel', maar een van de capsules bevatte zelfs... geen microgram actieve stof. Dichterlijke vrijheid Nog verrassender is de manier waarop de etikettering gebeurt. Slechts één apotheker had op de verpakking aan alle wettelijke verplichtingen voldaan, zijnde de samenstelling, de vervaldatum, de naam van de geneesheer, apotheker en patiënt. De vervaldatum die er sedert 2009 verplicht moet op staan, stond op amper 11 verpakkingen.