...

En dus zijn we weer vertrokken voor een nieuwe reeks maatregelen, die ons intussen al bekend in de oren klinken: mondmaskers, telewerk, sociale contacten beperken, invoering van de coronapas, enz. Resultaat: gemeenten annuleren culturele activiteiten, leerlingen verdwijnen weer achter het mondkapje, in de horeca en de cultuursector moet je voortaan je CST bovenhalen,... Wat opvalt, is de verscheidenheid in al die maatregelen. Wie kan nog met stelligheid zeggen wie waar momenteel een mondmasker moet dragen in de verschillende delen van ons land? Neem nu alleen al het onderwijs: gezinnen met kinderen die zowel in Vlaanderen als in Brussel schoollopen, moeten echt wel bij de les blijven. De schijnbare incoherentie van die maatregelen vloeit voort uit het feit dat het hier om regionale bevoegdheden gaat, en uiteraard uit de aanzienlijke verschillen in de vaccinatiegraad van de schoolgaande jeugd. De cijfers van Sciensano spreken voor zich: van de 12- tot 17-jarigen is in Brussel 36% ingeënt, tegenover 55% in de Duitstalige gemeenschap, 63% in Wallonië en 84% in Vlaanderen. Tegelijk rijst in ziekenhuizen de vraag of er nog steeds bedden op intensieve zorg moeten voorbehouden worden voor covid-patiënten, wetende dat vooral niet-gevaccineerden er terecht komen. Bij het ter perse gaan besliste de overheid dat een derde van de IC-bedden voor hen gereserveerd moet blijven. Als de cijfers blijven stijgen zelfs nog meer. Enkele ziekenhuizen pikken dat niet langer, wat hen op een zware uitbrander van minister Vandenbroucke kwam te staan - hun manier van doen ondermijnt de solidariteit, stelde de excellentie. Terwijl de ziekenhuizen in kwestie vinden dat de overheid dit beter aan de wijsheid en de autonomie van elk ziekenhuis overlaat. En voor de duidelijkheid: niet-gevaccineerde covidpatiënten krijgen er even uitmuntende zorg als hun gevaccineerde lotgenoten. En even goede zorg als de zwaargewonde, dronken chauffeur die zaterdagnacht na een ongeval via de spoed het ziekenhuis binnenrolt. Intussen blijven de apothekers als vanouds hun uiterste best doen om hun taken als eerstelijnsaanspreekpunt naar behoren te vervullen. De stormloop op covid- tests - nu ook voor symptomatische personen - nemen ze willens nillens ter harte. Ook al loopt dat soms de spuigaten uit, zoals een Brusselse apotheker van wacht getuigde op Radio 1: "Ik ben na 22 u al 15 of 20 keer gebeld door mensen die een test willen. Ook om 3 u 's nachts vragen mensen erom. We zijn geen nachtwinkel." Waarvan akte.