Er is veel over gepraat, maar nu is het bijna een feit. Vanaf oktober kun je als patiënt ook een huisapotheker kiezen. Ben je dan verplicht om altijd naar die ene apotheker te gaan? Absoluut niet. De huisapotheker is een publieke apotheker die jij zelf kiest en die jou als patiënt nog beter begeleidt, verwent en verzorgt. Maar ga jij tussendoor naar een andere apotheker, dan kan dat. Vergelijk het een beetje met jouw huisarts: hij is jouw vertrouwenspersoon maar als je eens een andere arts nodig hebt, dan is dat geen punt.

Is de huisapotheker er voor iedereen? Dit is een nieuw project dat door de overheid wordt gesteund en vanaf oktober wordt het uitgerold. Elke patiënt kan een huisapotheker kiezen, maar de apotheker zelf wordt maar voor een bijzonder soort patiënten vergoed voor die dienst. Het gaat dan om patiënten die de voorbije 12 maanden in dezelfde apotheek minstens vijf verschillende terugbetaalde geneesmiddelen heeft gekocht. Eén van die geneesmiddelen moet een chronisch geneesmiddel zijn, een geneesmiddel dat hij dus elke dag moet innemen. Speciale groepen zijn patiënten met het statuut van chronisch zieke, patiênten die in het voortraject diabetes zitten en die educatie door de apotheker krijgen, patiënten die dagelijks 5 chronische geneesmiddelen nemen en patiënten die een specifieke nood aan opvolging hebben.

Zo gaat het in zijn werk

Als patiënt moet je je toestemming geven en als je akkoord gaat, kun je meteen ook duidelijk maken dat ook een vertrouwenspersoon jou mag vertegenwoordigen en betrokken mag worden bij jouw therapie. Door jouw toestemming te geven, stem je er ook in toe dat jouw gegevens worden gedeeld met gezondheidswerkers, in zoverre zij betrokken zijn bij jouw behandeling. Voorbeeld daarvan zijn de huisarts en de thuisverpleegster.

Als patiënt kun je die toestemming altijd terug intrekken.

Wat doet de huisapotheker

De huisapotheker houdt een patiëntenhistoriek bij. Hij registreert alle geneesmiddelen die hij aan de patiënt aflevert en hij registreert in zijn eigen farmaceutisch dossier alle producten - dus ook niet-geneesmiddelen - die een invloed kunnen hebben op de werking van een geneesmiddel die de patiënt neemt. Hij maakt een medicatieschema op en past dat bij elke verandering van medicatie aan. Dat medicatieschema staat niet alleen ter beschikking van de patiënt, maar kan ook geraadpleegd worden door andere zorgverstrekkers, als die ten minste een therapeutische relatie hebben met de patiënt.

Het is de bedoeling dat de taak van de huisapotheker in de toekomst nog wordt uitgebreid, maar op dit moment moeten nog een aantal hindernissen opgeruimd worden.

In alle dossiers wordt de naam van de huisapotheker vermeld. Hij is immers de contactpersoon als het over de medicatie gaat.

Jaarlijks krijgt de huisapotheker een kleine vergoeding (31,8 euro) om die taken uit te voeren, maar alleen als de patiënt binnen de categorie valt die boven beschreven staat. De patiënt zelf hoeft niets te betalen.

Er is veel over gepraat, maar nu is het bijna een feit. Vanaf oktober kun je als patiënt ook een huisapotheker kiezen. Ben je dan verplicht om altijd naar die ene apotheker te gaan? Absoluut niet. De huisapotheker is een publieke apotheker die jij zelf kiest en die jou als patiënt nog beter begeleidt, verwent en verzorgt. Maar ga jij tussendoor naar een andere apotheker, dan kan dat. Vergelijk het een beetje met jouw huisarts: hij is jouw vertrouwenspersoon maar als je eens een andere arts nodig hebt, dan is dat geen punt.Is de huisapotheker er voor iedereen? Dit is een nieuw project dat door de overheid wordt gesteund en vanaf oktober wordt het uitgerold. Elke patiënt kan een huisapotheker kiezen, maar de apotheker zelf wordt maar voor een bijzonder soort patiënten vergoed voor die dienst. Het gaat dan om patiënten die de voorbije 12 maanden in dezelfde apotheek minstens vijf verschillende terugbetaalde geneesmiddelen heeft gekocht. Eén van die geneesmiddelen moet een chronisch geneesmiddel zijn, een geneesmiddel dat hij dus elke dag moet innemen. Speciale groepen zijn patiënten met het statuut van chronisch zieke, patiênten die in het voortraject diabetes zitten en die educatie door de apotheker krijgen, patiënten die dagelijks 5 chronische geneesmiddelen nemen en patiënten die een specifieke nood aan opvolging hebben.Zo gaat het in zijn werkAls patiënt moet je je toestemming geven en als je akkoord gaat, kun je meteen ook duidelijk maken dat ook een vertrouwenspersoon jou mag vertegenwoordigen en betrokken mag worden bij jouw therapie. Door jouw toestemming te geven, stem je er ook in toe dat jouw gegevens worden gedeeld met gezondheidswerkers, in zoverre zij betrokken zijn bij jouw behandeling. Voorbeeld daarvan zijn de huisarts en de thuisverpleegster.Als patiënt kun je die toestemming altijd terug intrekken.Wat doet de huisapothekerDe huisapotheker houdt een patiëntenhistoriek bij. Hij registreert alle geneesmiddelen die hij aan de patiënt aflevert en hij registreert in zijn eigen farmaceutisch dossier alle producten - dus ook niet-geneesmiddelen - die een invloed kunnen hebben op de werking van een geneesmiddel die de patiënt neemt. Hij maakt een medicatieschema op en past dat bij elke verandering van medicatie aan. Dat medicatieschema staat niet alleen ter beschikking van de patiënt, maar kan ook geraadpleegd worden door andere zorgverstrekkers, als die ten minste een therapeutische relatie hebben met de patiënt.Het is de bedoeling dat de taak van de huisapotheker in de toekomst nog wordt uitgebreid, maar op dit moment moeten nog een aantal hindernissen opgeruimd worden.In alle dossiers wordt de naam van de huisapotheker vermeld. Hij is immers de contactpersoon als het over de medicatie gaat.Jaarlijks krijgt de huisapotheker een kleine vergoeding (31,8 euro) om die taken uit te voeren, maar alleen als de patiënt binnen de categorie valt die boven beschreven staat. De patiënt zelf hoeft niets te betalen.