...

Zij vinden dat de zorg voor de minstbedeelden van primordiaal belang is. Toegang tot een goede gezondheid is afhankelijk van geografische, culturele, psychologische, organisatorische en financiële factoren. Als die toegankelijkheid uitsluitend met een financiële factor wordt beheerd, zijn we gevaarlijk simplistisch bezig en riskeert dat louter demagogisch te zijn. Te meer daar de overheid de verplichte toepassing van de derdebetalersregeling voor de rechthebbenden op een verhoogde tegemoetkoming (RVV) overweegt en zijn toepassing sterk beperkt voor de andere rechthebbenden. Deze beperking bedreigt de toegang tot zorg voor bepaalde personen die problemen ondervinden maar geen RVV-statuut hebben. Zij menen dat de huisarts, die houder is van het Globaal Medisch Dossier (GMD), het beste geplaatst is om de patiënten te herkennen waarvan de financiële situatie de derdebetaler vereist. Velen onder hen genieten nu reeds van de derdebetalersregeling of krijgen uitstel van betaling wat hen toelaat niets te moeten voorschieten. Zowel in het ene als het andere geval is het een dienst die de huisarts aan de bevolking in nood aanbiedt. In geen enkel geval mag deze dienst verplicht noch veralgemeend worden, met het gevaar dat de huisartsgeneeskunde in aanzien zal dalen en de arts-patiëntrelatie zal worden aangetast. Bovendien moet de derdebetalersregeling, wanneer nuttig bevonden door de huisarts, gebruikt kunnen worden zonder kost voor de arts, en even eenvoudig en snel als via een betaalterminal. De derdebetaler mag ook niet worden belemmerd door vaak onuitvoerbare eisen zoals het gebruik van de identiteitskaart (verloren, vergeten, onbruikbaar of niet functioneel zoals bij kinderen). De betaling door de ziekenfondsen dient onmiddellijk te gebeuren. De groepering van Vlaamse en Waalse artsen benadrukken dat de huidige technische voorwaarden de arts vaak verplichten om gratis te werken, ten dienste van sommige patiënten. De geplande toekomstige bepalingen zullen dit fenomeen alleen maar erger maken.