Als dit een nieuwjaarsbrief was, dan begon die met "mijn allerliefste, Franstalige lezers...." Maar het is al dik februari en dus te laat voor nieuwjaarsbrieven. En toch wil ik mij verontschuldigen bij al die trouwe, Franstalige lezers. Het is niet de gewoonte om in dit magazine twee volledige bladzijden te wijten aan een louter regionaal initiatief. Ik heb ook getwijfeld of ik dit zou doen. Maar de Vlaamse eerstelijnsconferentie is zo belangrijk, dat dit misschien ook voor de Franstalige collega's een moment van reflectie kan zijn.
...
Voor het eerst staat het zwart op wit: de apotheker is een onmiskenbaar element in de eerstelijnszorg. Waar we, tot nog toe, in heel veel gezondheidsinitiatieven de rol van de apotheker met een loep moesten gaan zoeken, is er nu een opvallend stuk aan de apotheker en zijn taak gewijd. Het is jammer dat dit een louter regionaal initiatief is. Het ware veel beter geweest als dit meteen over heel België was uitgerold. Uiteindelijk zien we dat er duidelijk aansluiting is gezocht met bepaalde beslissing op federaal niveau, dat van de zorgregio's bijvoorbeeld. Dat pleit voor de wil om niet zomaar 'cavalier seul' te spelen, maar wel om aan alle voorwaarden te voldoen om te voorzien in een naadloos continuüm tussen de federale en gewestelijke bevoegdheden inzake gezondheidszorg.Is het Vlaamse plan rond de eerstelijnsgezondheid hét ideale? We kunnen nu al zeggen dat het misschien wel een eerste en bijzonder doordachte input is, maar dat de weg nog heel lang is. Dat we een beetje terughoudend zijn tegenover bepaalde initiatieven, zoals de zorgcoördinator en de case manager. Op papier ziet het er allemaal goed uit, maar in de praktijk zien we nu al in de ziekenhuizen dat de invulling van gelijkaardige functies niet altijd van een leien dakje verloopt. Het pleit voor minister Vandeurzen dat hij niet lijdt aan een doorgedreven vorm van regulitis. Hij durft los te laten, hij durft duidelijk maken dat 'het terrein' een aantal dingen zelf moet uitzoeken en uitwerken. Dat is moedig en het getuigt van een groot vertrouwen in die eerstelijn.Een ding heeft die eerstelijnsconferentie nu al teweeg gebracht. Dirk Vos (van het Vlaams ApothekersNetwerk) verwoordt het zelf heel goed. Tijdens de voorbereiding van die eerstelijnsconferentie zijn verschillende werkgroepen - met alle eerstelijnsactoren - op poten gezet die maandenlang samen hebben vergaderd. Alleen daardoor is al heel veel begrip, inzicht en waardering ontstaan voor de collega's. Dat begrip is wederzijds en dat is alvast een stevig fundament om verder op te bouwen...PS voor de Franstalige lezers: ik hou alvast twee bladzijden vrij om gelijkaardige initiatieven in het zuiden van het land uitgebreid toe te lichten...