...
Het budget gezondheidszorg weegt zwaar door op het overheidsbudget. Het is dan ook niet te verwonderen dat de besparingen hoe dan ook de gezondheidszorg zullen treffen. Alleen heeft de overheid van bij het begin gezegd dat dit niet ten koste mocht gaan van de patiënt. Geen extra uitgaven voor de patiënten. Maar het geld moet wel op tafel komen. De farmasector - die bijna traditioneel met extra middelen over de brug moet komen - blijft dit keer tot zijn eigen grote vreugde relatief gespaard. Wat wil zeggen dat de visvijver toch wel kleiner wordt. Dus, stelt minister van Volksgezondheid Onkelinx, moeten geneesmiddelen goedkoper worden. Dat kan onder meer door de geneesmiddelen die 100 procent terugbetaald worden (de categorie A-middelen) bij hun intrede in de referentieterugbetaling verplicht goedkoper te maken. Wat Onkelinx met het voorontwerp van wet ook meteen heeft gedaan. Vrees Maar het is vooral het VOS dat zorgen baart. Het regeerakkoord voorziet immers dat bij VOS de apotheker het goedkoopste geneesmiddel moet afleveren. Voor alle duidelijkheid: dit staat niet in het voorontwerp dat is goedgekeurd, maar het staat wel in het regeerakkoord. Apothekers noch artsen zijn voorstander van deze verplichting. De arts omdat het zijn therapeutische vrijheid beperkt, de apotheker omdat hij vooral vreest voor een gebrek aan continuïteit bij de behandeling. Een vrees die, zo leert Nederland ons, niet onterecht is. Het werken met een 'vork', een prijs binnen een bepaalde marge, zou een oplossing kunnen zijn. Dit wordt nog deze maand verder besproken. Vande Lanotte Geneesmiddelen en geneesmiddelenbesparing staan echter niet alleen in het balboekje van minister Onkelinx. Ook minister van Economie en Consumentenzaken Johan Vande Lanotte (sp.a) heeft er een item in zijn beleidsnota van gemaakt. Daarin volgt hij haast volledig de redenering en het plan van zijn partijgenote dokter Marleen Temmerman (zie 'de Apotheker' nr. 103) die voorstelt om de geneesmiddelenprijs in ons land af te stemmen op de prijs van de ons omringende landen. Als een geneesmiddel in een buurland goedkoper wordt, dan zou ons land automatisch moeten volgen. Dat zou ervoor zorgen dat er minder geneesmiddelentoerisme is, dat er ook minder parallelverkoop zou zijn en dus een betere beschikbaarheid en een betere prijs.