...
Een jaar na het aantreden van Barack Obama is de euforie van eind 2008, begin 2009 ver te zoeken. De populariteit van de president daalt zienderogen en zelfs een 'zekere' democratische zetel als die in Massachusetts - meer dan een halve eeuw als het ware privébezit van de familie Kennedy gaat verloren. In de commentaren na de opmerkelijke uitslag in de oostelijke staat, komen twee elementen steeds naar voren als oorzaak voor de nederlaag van de democraten: de arrogantie van Martha Coakley die het niet noodzakelijk vond om echt campagne te voeren en de tegenstand tegen de hervorming van de gezondheidszorg. Riante meerderheid Niet de politiek van Obama in Afghanistan of Iran, de nieuwe terreurdreiging of hetgeen er in Guantanamo gebeurt, wordt als reden voor de ontevredenheid van de kiezer aangehaald, wel de nog steeds gecontesteerde hervorming van de gezondheidszorg. De vraag klinkt dan ook steeds luider of Obama de zoveelste democratische president wordt die zijn tanden stukbijt op dit delicate onderwerp. Vier opties Het was de bedoeling van de democratische meerderheid om beide teksten lichtjes aan te passen zodat er een consensustekst bereikt werd die in beide kamers goedgekeurd kon worden. Deze piste komt door de nieuwe samenstelling van de Senaat in het gedrang. Politieke commentatoren zien grosso modo vier opties om uit de patstelling te geraken. De eerste is dat het Huis van Afgevaardigden de in de Senaat goedgekeurde tekst zonder aanpassingen toch goedkeurt. Maar dat ziet een meerderheid van de afgevaardigden niet zitten.