...
Naast puur gezondheidseconomische aspecten, is er natuurlijk ook het humane aspect. Op een leven mag geen prijs staan, maar dat is natuurlijk louter theoretisch. Maar zelfs voor de nu al terugbetaalde, dure geneesmiddelen is er een groot probleem. Een geneesmiddel mag immers nog zo doeltreffend zijn als het is, de patiënt moet het wel innemen. Dat gebrek aan therapietrouw weegt - bij een lage geneesmiddelenkost - vooral door op de gezondheid van de patiënt. Bij zeer dure geneesmiddelen, heeft dit echter ook een gevolg voor de maatschappij omdat die keuzes moet maken, investeert in een behandeling en het effect van die behandeling teniet ziet gaan door een gebrekkige therapietrouw. Opvolging Dit probleem werd ten gronde aangehaald door apotheker Birgit Tans, ziekenhuisapotheker in het UZ Gasthuisberg. Bij toediening in het ziekenhuis is de correcte opvolging van de therapie vrij goed onder controle. Maar veel geneesmiddelen worden thuis ingenomen en daar is de therapietrouw een groot probleem. Acties zoals 'medicijnen werken niet vanzelf' zijn een stap in de goede richting, maar hebben onvoldoende effect. Belangrijk is de reden waarom mensen hun pillen onnauwkeurig innemen. Drie grote oorzaken staan voorop: bijwerkingen, vergetelheid en nonchalance. Vergrijzing "We hebben een vergrijzende bevolking en dat speelt mee in het vergeten van medicatie", zegt apotheker Tans. Zij wijst erop dat nog te veel geneesmiddelenfabrikanten weinig moeite doen om de therapietrouw te helpen bevorderen. Zo worden ook zeer dure geneesmiddelen in containers verpakt in plaats van bijvoorbeeld in doordrukstrips die dag en moment op de dag aanduiden. Smartblisters die via een chip het moment van inname registreren, kunnen helpen, maar ook daar volgde 17 procent in de tweede maand van de therapie de juiste dosering niet meer.