...

Etiologie en symptomatologie We kunnen verschillende oorzaken van jeuk onderscheiden : Dermatologische oorzaak: huidaandoening met krabletsels (atopische dermatitis, eczema, lichen, netelroos...), verbranding of zelfs eenvoudigweg een droge huid. Behandeling Als de oorzaak duidelijk is dan is alleen een behandeling die de oorzaak aanpakt doeltreffend. Daarbij behandelt men de jeuk en de ziekte die aan de oorzaak ervan ligt. Symptomatische behandeling van jeuk is moeilijk: vaak worden antihistaminica H1 voorgeschreven, maar die zijn meestal weinig verlichtend. Oraal toegediende antihistaminica H1 zijn vooral aangewezen bij chronische netelroos. De oudste middelen hebben wel een sederend effect dat bij bepaalde personen ernstige slaperigheid kan veroorzaken. De meeste recente middelen daarentegen zijn door de bank genomen veel minder sederend als de voorgeschreven dosering wordt gevolgd. Het is wel aangeraden om deze middelen bij de behandeling van netelroos nooit langer dan drie dagen zonder doktersadvies in te nemen. Cosmetische hulp Verscheidene actieve bestanddelen of bepaalde cosmetica helpen de huid om bij jeuk zijn weerstand te herstellen of te verhogen. Andere middelen kunnen dan weer de huid kalmeren en daardoor de jeuk, zeker bij een ultradroge huid, verminderen. We onthouden daarbij: Waarom vermijden te krabben? Elke mens kent het onbehaaglijke gevoel van jeuk waardoor iedereen meteen geneigd is om te gaan krabben. Vaak helpt het krabben niet tegen de jeuk, of slechts voor heel even, en het risico ontstaat dat de huid nog meer gaat jeuken. In sommige gevallen wordt de jeuk vergezeld door een opgezette huid, rode plekken en blaasjes. Krabben kan littekens tot gevolg hebben. Als de drang echter onweerstaanbaar is, is het nog altijd beter om met de palm van de hand stevig te wrijven zodat het epidermis niet wordt beschadigd en de jeuk toch wordt aangepakt. Om te voorkomen dat de nagels krabsporen nalaten, kunnen we aanraden om ze netjes, erg kort te knippen. Afstand houden! Schurft! Een plots opkomende jeuk kan een teken zijn van schurft, zeker als de jeuk plotseling collectief in de omgeving opduikt. De dermatologe zal zonder probleem onmiddellijke de diagnose stellen en een behandeling voorstellen. Die moet nauwgezet worden opgevolgd, anders riskeren we herinfecties. Schurft, dat de laatste jaren een echte heropleving kent, is een aandoening van de huid die wordt veroorzaakt door een mijtachtige ( sarcoptes scabiei), die zich voedt met dode huidcellen en kleine tunneltjes of groefjes onder de huid graaft. Het zijn die tunneltjes en groefjes die jeuk veroorzaken. Omdat deze beestjes vooral 's avonds en 's nachts actief zijn, is het precies op die momenten dat de kans op besmetting via contact het grootst is. Het ongedierte springt niet van een individu op een ander, er is werkelijk huidcontact nodig (of besmet linnen) om besmet te worden. Behandeling Vanaf het ogenblik dat de diagnose is gesteld moet men de aangetaste persoon, en alle personen die mee besmet zijn, tegelijkertijd behandelen, net zoals alle mensen die onder hetzelfde dak als de besmette patiënt leven. Zelfs als ze geen tekenen van besmetting vertonen, is het toch noodzakelijk hen en de hele omgeving te behandelen.