...

Laat ons zeker een hyperactief kind niet gaan verwarren met een kind dat erg actief, nieuwsgierig, ondernemend en vol energie is. Een diagnose ligt nooit voor de hand, en de realiteit laat het niet altijd toe om het probleem gemakkelijk te omvatten. Aandachtsprobleem De eerste symptomen die men gemakkelijk kan observeren bij dit soort kinderen is de grote moeite die ze moeten doen om hun aandacht bij iets te houden. We merken dat deze kinderen het moeilijk hebben om dingen te plannen, te organiseren en een strategie te ontwikkelen in functie van de taken die ze moeten uitvoeren. Hoe vervelender de taak, hoe gemakkelijker ze af te leiden zijn. Een voorbeeldje: een mooie collage maken. Plotseling zie je hoe het kind afhaakt en iets anders gaat doen. Maar pas op. Zijn concentratie en aandacht kunnen perfect zijn: zo kun je dit soort kinderen zonder probleem uren op een spelconsole bezig zien. Permanent prikkelbaar Een tweede karakteristiek is de bijna permanente prikkelbaarheid van deze kinderen. Op school kunnen ze moeilijk op hun stoel blijven zitten. Thuis wriemelen ze continu op hun stoel, voor de tv maar ook in de auto. Op die manier creëren ze een sfeer waardoor de hele omgeving op de duur geagiteerd geraakt. Agitatie is een gedragsaspect dat bij kinderen met ADHD vrij snel tot uiting komt. Vaak is het zelfs de eerste aanwijzing van het probleem. Het lijkt er wel op dat deze agitatie voor het kind nodig is als stimulans om zijn aandacht bij de les te houden. We kennen allemaal wel kinderen die bij een boeiende film voortdurend bewegen. Als we het kind vragen daarmee te stoppen, dan zien we vaak dat hij ook bij het film kijken afhaakt. Impulsiviteit De derde karakteristiek is de impulsiviteit. Bij alle taken is die aanwezig. Neurobiologisch ADHD heeft verschillende oorzaken. Een neurobiologische doorlichting geeft een onevenwicht tussen twee hersendelen: Wat kan homeopathie doen? Kinderen met ADHD hebben meestal geen opvallende gezondheidsproblemen, naast de hyperactiviteit en het aandachtstekort. We zien wel een iets hogere incidentie wat bedwateren en encopresis (ophouden van stoelgang met vuile onderbroeken tot gevolg) betreft. Deze kinderen worden wel gemakkelijker slachtoffer van ongevallen in huis en alle gevolgen daarvan (hoofdletsels, gebroken tanden en breuken...).