Als Max en Minoes slecht verteren...

Honden en katten vertonen weleens acute spijsverteringsproblemen met vooral diarree en/of braken. Meestal zijn die goedaardig, maar ze kunnen ernstiger en zelfs levensbedreigend zijn. Waakzaamheid en een goede observatie van het dier zijn geboden. In geval van twijfel, moet je verwijzen naar een dierenarts.Bij chronische spijsverteringsproblemen met blijvende of weerkerende symptomen is verder onderzoek wenselijk om de oorzaak ervan te achterhalen. Als de symptomen toenemen (gewichtsverlies, minder eetlust, winderigheid, verminderde activiteit...), moet het dier uiteraard naar de dierenarts worden gebracht.Braken is een teken van ontsteking van het bovenste gedeelte van het spijsverteringskanaal of van een occlusie. Braken is meestal goedaardig, maar kan ook het gevolg zijn van iets ernstigs, dat de dood tot gevolg kan hebben. Je kan het risico evalueren door het gedrag van het dier te observeren. Als het er uitgeput uitziet, als het pijn lijkt te hebben, als het niet meer eet, als het koorts heeft of als het braken langer dan 24 uur duurt, is een consultatie wenselijk.Als een hond bijvoorbeeld één of twee keer braakt, maar in vorm blijft en eten vraagt, is er zeker niets ernstigs aan de hand. Misschien heeft hij gewoon iets ongewoons gegeten of een goedaardig virus opgelopen, waardoor hij hoogstens twee, drie dagen ziek zal zijn, en dan gaat het braken vanzelf over.Je moet rekening houden met de grootte en de leeftijd van het dier. Jonge dieren drogen gemakkelijk uit en ontwikkelen al relatief snel hypoglykemie. Dat is ook zo voor kleine hondjes. Een yorkshire van 800 g die braakt, heeft minder reserves dan een labrador van 35 kg. Een beetje bloed in het braaksel wijst niet per se op een ernstig probleem, maar kan gewoon het gevolg zijn van een sterke ontsteking van het maagslijmvlies.Sommige katten hebben een gevoelig spijsverteringskanaal en worden vaak ziek als ze te veel of iets ongewoons eten. Je moet dan de voeding herzien. Sommige katten die hun voedsel te snel opschrokken, vertonen vaak braakneigingen of oprispingen na de maaltijd.Diarree is altijd te wijten aan een darmontsteking. Aantasting van de dunne darm veroorzaakt een zeer vloeibare, soms spuitende diarree met soms bloed en een verhoogde stoelgangsfrequentie. Een aandoening van de dikke darm veroorzaakt zachte, gebonden, vaak overvloedige diarree en het dier vertoont vaak tenesmi. De stoelgang bevat vaak ook slijmen, mucus en soms bloed.Opnieuw kan je de ernst van de aandoening ramen op grond van de algemene toestand van het dier. Bij diarree uit het colon zijn er vaak geen algemene symptomen en is de ziekte dus weinig ernstig. Net zoals bij een gastritis lopen jonge en kleine dieren een hoger risico op uitdroging en hypoglykemie.Een combinatie van beide symptomen, diarree en braken, wijst op een ontsteking van het hele spijsverteringskanaal. Opnieuw moet je bij het ramen van de ernst kijken naar algemene tekenen, de leeftijd en de grootte van het dier.Er zijn tal van oorzaken van spijsverteringsproblemen. De frequentste acute aandoeningen zijn het eten van bedorven voedsel, een intoxicatie (ingestie van een product dat het spijsverteringskanaal irriteert) en een parasitaire infectie. Aanwezigheid van een vreemd lichaam veroorzaakt braken en vereist dringend actie.Ook een plotselinge verandering van de voeding kan problemen veroorzaken. Honden en katten moeten een regelmatige voeding krijgen. Hoe gelijkvormiger de maaltijden zijn, des te beter worden ze verteerd. Als je de voeding wijzigt, moet je dat dus geleidelijk doen.Soms wordt diarree veroorzaakt door stress, vooral bij kleine dieren. Ook een virale of bacteriële infectie kan spijsverteringsproblemen veroorzaken.Ernstiger problemen, die door een dierenarts moeten worden verzorgd, zijn hepatitis, cholangitis, nefritis, pancreatitis, peritonitis ...Chronische spijsverteringsstoornissen kunnen worden veroorzaakt door voedselallergie en/of -intolerantie, malabsorptie, immuno-allergische aandoeningen... die door de dierenarts moeten worden behandeld.Wat doe je bij braken en/of diarree? In lichtere gevallen houd je het dier 24 uur nuchter en laat je het vaak wat water drinken.Als de eerste adviezen en behandelingen geen resultaat opleveren na 24 uur, moet het advies van een dierenarts worden gevraagd. Als het dier verbetert, mag de gebruikelijke voeding geleidelijk worden hervat.Je moet altijd het ziekteverloop opvolgen, en als de symptomen aanhouden of verergeren, moet je het dier naar de dierenarts brengen. Je moet ook letten op tekenen die kunnen wijzen op een ernstiger probleem zoals minder eetlust gedurende meer dan twee dagen, uitdroging (ingevallen ogen), koorts, sterk gespannen abdomen (wat kan wijzen op een torsie van de maag, wat dringend actie vereist).