...

"Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in gezondheidszorg in het algemeen. In het middelbaar deed ik graag wetenschappen, en ik wou graag in die richting verder", licht ze haar keuze toe. "Ik heb getwijfeld tussen tandheelkunde en farmaceutische wetenschappen, en heb dan uiteindelijk voor dat laatste gekozen. Geneesmiddelen zijn toch een van de hoekstenen van onze gezondheidszorg." De opleiding zelf vond Lotte Vander Elst zeker interessant. "In de bachelor farmaceutische wetenschappen heb je in het eerste jaar vooral wetenschappelijke vakken zoals scheikunde, fysica en celbiologie, maar ook veel practica zoals laboratotiumtechnieken. We hadden in vergelijking met andere richtingen veel les, maar met de nodige inspanning en inzet is het me gelukt. Ik deed in het middelbaar al graag chemie en minder graag fysica, en dat paste perfect binnen farmacie." "Voor de master moet je dan kiezen tussen farmaceutische zorg of geneesmiddelenontwikkeling. Ik heb gekozen voor farmaceutische zorg omdat je dan toch dichter bij de patiënt staat. Dat sprak me meer aan dan werken in de farmaceutische industrie. Na de master heb ik nog de manama Ziekenhuisfarmacie gevolgd, dat is nog eens drie jaar studeren. In die manama heb je eerst een zevental maanden lessen en examens aan de vier universiteiten: Gent, Antwerpen, Brussel en Leuven. Daarna begint een stage van tweeënhalf jaar, die ik heb in UZ Leuven gedaan." "Terwijl ik farmacie studeerde, werd mij al duidelijk dat ik naar een ziekenhuisapotheek wou. Ik vond dat een superinteressante wereld. Die is veel minder gekend dan de officina, maar tijdens de opleiding farmaceutische wetenschappen kom je daar al wel mee in contact. In mijn derde bachelorjaar heb ik twee weken vakantiewerk gedaan in een ziekenhuisapotheek om te kijken hoe het eraan toe ging. Daardoor is mijn interesse alleen nog aangewakkerd. Vorig jaar ben ik afgestudeerd en sinds oktober 2020 ben ik aan het werk als ziekenhuisapotheker in UZ Leuven. We zijn hier met een groot en dynamisch team van 150 medewerkers, van wie 36 ziekenhuisapothekers en negen zaio's (ziekenhuisapothekers in opleiding)." Het takenpakket van de jonge apothekeres is uitgebreid. "Mijn eerste taak is OPAT (Outpatient Parenteral Antimicrobial Therapy), dat is de toediening van intraveneuze antibiotica in een thuisomgeving. Het gaat dan over patiënten die klinisch klaar zijn voor ontslag, maar wel nog antibiotica via een katheter nodig hebben. Een dag per week werk ik mee aan de coördinatie en optimalisatie van die processen." "Een ander aspect is klinische farmacie op pediatrie waar ik één dag per week in een team van vijf werk. Daarbij geven we medisch advies aan artsen en verpleegkundigen, bijvoorbeeld over rationeel geneesmiddelengebruik of doseringen. Bij oncologie moeten kinderen vaak gedurende een lange tijd geneesmiddelen nemen tegen de bijwerkingen van de chemotherapie zoals misselijkheid of constipatie. We maken daar een medicatieschema voor, en leggen aan de ouders uit wat ze juist moeten doen en waarop ze zeker moeten letten." Daarnaast doet ze ook de klassieke taken van de ziekenhuisapotheker. "Daar komt veel meer bij kijken dan geneesmiddelen bereiden en klaarmaken voor distributie. Het is heel multidisciplinair werk: we komen vaak in contact met verpleegkundigen en artsen die vragen hebben over medicatie. In een ziekenhuis krijg je de meest kritieke ziektebeelden te zien, het is zeer boeiend om daar advies over te geven. We hebben zowel met de patiënt als met de arts en verpleegkundige contact, dat vind ik enorm verrijkend." Het voorbije jaar was voor de hele zorgsector erg zwaar wegens covid-19. Ook in de ziekenhuisapotheek was de impact daarvan voelbaar. "Naarmate het aantal opnames omwille van covid-19 steeg, moest het ziekenhuis weer bedden vrijmaken en de planning voor andere zorg wijzigen. Mijn collega's in de ziekenhuisapotheek moesten daardoor ook continu de geneesmiddelenvoorraden herbekijken en aanpassen. Door het verhoogd gebruik van bepaalde geneesmiddelen wegens covid-19 kregen we ook te maken met verschillende stockbreuken. Persoonlijk was ik daar niet zo bij betrokken, maar ik heb veel bewondering voor het werk van al mijn collega's. Er was een zeer grote paraatheid en flexibiteit. UZ Leuven is ook een van de verdeelhubs voor covidvaccins. Mensen staan daar niet bij stil, maar dat komt bovenop ons andere werk." Hoe ziet Lotte Vander Elst de toekomst? "Persoonlijk wil ik graag nog meer ervaring opdoen. Het werk is zeer boeiend en ik leer heel veel van mijn collega's. Er zitten hier zoveel slimme koppen bij elkaar en door met hen samen te werken voel ik mezelf ook evolueren. De inhoud van mijn job is zo gevarieerd dat ik dit nog wel een hele tijd wil blijven doen." "De ziekenhuisapotheek zelf is bovendien ook in volle evolutie. We passen nog continu zaken aan om processen te verbeteren. Transmurale zorg wordt daarbij steeds belangrijker. We willen de continuïteit van de farmaceutische zorg verbeteren wanneer een patiënt naar een andere zorginstelling of naar huis gaat, in samenwerking met de huisarts en de lokale apotheker. De digitalisering binnen de ziekenhuisapotheek zal heel wat processen nog efficiënter maken. We werken al veel met scanning en digitale voorschiften, maar er worden ook nog altijd papieren voorschriften gebruikt. Door verdere digitalisering kunnen bijvoorbeeld potentiële medicatiefouten voorkomen worden." De job biedt heel wat voldoening. "Vooral doordat je met zoveel verschillende groepen kan communiceren. Patiënten die naar huis kunnen met intraveneuze antibioticazorg en ouders van jonge oncologische patienten waarderen echt dat je een duidelijke uitleg kan bieden over de medicatie die ze mee naar huis krijgen. Artsen en verpleegkundigen die dringend informatie nodig hebben, stellen echt op prijs dat je hen kan helpen. En je draagt ook je steentje bij tot een rationeler en veiliger geneesmiddelengebruik. Daar kan je als ziekenhuisapotheker echt een belangrijke rol spelen."