...

Lage urineweginfecties zijn meestal niet ernstig. De belangrijkste symptomen zijn een brandend gevoel bij het plassen, pollakisurie, troebele of onwelriekende urine. Naargelang van de symptomen die de patiënte beschrijft bij een goede ondervraging, kan de apotheker een in de tijd beperkt homeopathisch advies geven. Hij moet de patiënte altijd voorstellen om op consultatie te gaan en de urine te laten onderzoeken (microscopisch onderzoek, cultuur en antibiogram). In geval van een urineweginfectie bij een man, koorts, hevige pijn in de lende en nierlijden is een dringende behandeling vereist. De homeopathie beschikt over een rist geneesmiddelen, die nuttig zijn vanaf de eerste tekenen van last bij het wateren. In het begin moeten die geneesmiddelen frequent worden ingenomen. Dat zal de dysurie snel verlichten en het tenesme (dwingende mictiedrang) verminderen. Een bacteriurie hoeft niet altijd symptomen te geven, zelfs als de urine meer dan 105 bacteriën/ml bevat. De norm van een positief urineonderzoek bij een acute cystitis is 103 kiemen/ml urine. Het gebeurt ook dat een patiënte alle symptomen van een cystitis vertoont, hoewel het urineonderzoek negatief is. Dat zien we vooral bij een hormonale verandering (perimenopauze) of het begin van seksuele activiteit. We spreken dan van cystalgie of cystitis met heldere urine. De symptomen van een cystalgie met heldere urine kunnen worden behandeld met: 1. Apis melifica 15CH: aan te raden in geval van oedeem van het slijmvlies met een brandend gevoel, dat verbetert na een koel zitbad. Over het algemeen drinken die patiënten zeer weinig water. 2. Capsicum annuum 5CH (zachte peper): aan te raden om een ontsteking van de meatus en de urethra met een hevig brandend gevoel te verlichten. 3. Staphysagria 9CH (luizenkruid): aan te raden na de eerste geslachtsgemeenschap, na een blaaskatheterisatie, na dilatatie van de urethra of in een speciale psychologische context (frustratie, woede). Het brandend gevoel treedt op tussen de urinelozingen en verdwijnt als de patiënte watert. Die drie stammen dienen in het begin frequent te worden toegediend: om het uur. Naarmate de symptomen verminderen, kan de toedieningsfrequentie worden verlaagd. Een evaluatie na 48 uur is noodzakelijk. Er zijn twee essentiële homeopathische geneesmiddelen. 1. Cantharis (cantharide - Spaanse vlieg) De moedertinctuur gemaakt van volledig, gedroogd insect bevat cantharidine, een krachtige toxische stof die het insect produceert om zijn eitjes te beschermen tegen roofdieren. Bij een oneindig sterke verdunning werkt Cantharis in op het hele urinewegsysteem. Het is een betrouwbaar en doeltreffend geneesmiddel in de urologie. Het is geïndiceerd bij een cystitis met pollakisurie als de patiënte klaagt over een zeer hevig brandend gevoel 'als een scheermesje' voor, tijdens en na de urinelozing, die druppelsgewijs verloopt. De urine is donker en bevat soms bloed. De pijn verbetert door plaatselijk aanbrengen van warmte. Cantharis kan worden aangeraden in aanvulling op antibiotica om de scherpe pijn snel te verlichten. Dosering: in 9CH, bij elke pijnlijke urinelozing. Te verminderen zodra de symptomen verbeteren. 2. Mercurius corrosivus (kwikchloride) Kwikchloride werd al door de Arabieren gebruikt als krachtig antisepticum bij verloskundige chirurgie en in de dermatologie. In een oneindige sterke verdunning werkt het in op zeer pijnlijke urogenitale symptomen. Bij een infectieuze cystitis heeft Mercurius corrosivus een sterker effect op de pijn dan Cantharis. Het is het geneesmiddel dat wordt voorgeschreven bij erg pijnlijke tenesmen. De urine is donker. Gezien de hematurie is verder onderzoek wenselijk. Het geneesmiddel veroorzaakt koude rillingen. Dosering: in 15CH om het halfuur; frequentie verlagen naarmate de symptomen verbeteren. In geval van onwelriekende urine met een bezinksel wordt aangeraden die twee geneesmiddelen te combineren met Terebinthina 5CH (olie van officinale terpentijn verkregen door distillatie van de gom van de pijnboom van de Landes), driemaal per dag gedurende drie dagen. Urine-incontinentie is een accidenteel en onwillekeurig urineverlies via de urethra buiten de normale urinelozingen. De frequentste vorm is stressincontinentie als gevolg van een verzwakking van de bekkenbodemspieren. Het urineverlies wordt uitgelokt door niezen, hoesten, lachen, een lichamelijke inspanning, lopen. Risicofactoren zijn: - de leeftijd (veroudering van de blaas) - de menopauze - meerdere bevallingen - een sport beoefenen die gepaard gaat met schokken (lopen) - na een heelkundige ingreep (prostaat, hysterectomie) Urine-incontinentie is een risicofactor voor urineweginfectie als het ondergoed niet binnen twee uur na het urineverlies wordt ververst. Bekkenbodemspieroefeningen zijn de beste behandeling voor stressincontinentie. De homeopathie beschikt over interessante stammen om dat ongemak te verhelpen. Bijvoorbeeld: Causticum (kalk + kaliumbisulfaat), werkt in op parese van de sfincter. Wordt aangeraden bij een sterk urineverlies bij de minste inspanning (hoesten, niezen,...) Dosering: in hoge verdunning 15-30CH, 5 korrels driemaal per dag tot de symptomen verdwijnen. Sepia officinalis (inktvis) is een geneesmiddel dat wordt aangeraden zodra er tekenen van urogenitale ptose verschijnen. Dosering: in sterke verdunning 15CH, 5 korrels tweemaal per dag en dan verminderen tot één dosis per week. In aanvulling op de homeopathische behandeling moet de patiënte ook niet-farmacologische maatregelen nemen met vooral meer drinken (minstens 1,5 liter water per dag), ook als ze geen dorst heeft.