...

Waarom wilde u voor apotheker gaan studeren? Ik hield van wetenschap en van het menselijke aspect. Ik ben eerder timide van aard, maar na de humaniora ging ik naar een informatiesessie en besliste ik om deel te nemen aan het toelatingsexamen voor geneeskunde. As ik niet zou slagen, zou ik kiezen voor biomedische wetenschappen of farmacie. Ik was nieuwsgierig of ik het verwachte wetenschapsniveau haalde en dat bleek het geval. Maar ik faalde op het onderdeel 'empathie' van het examen (communicatie). Ik denk dat ik toen nog niet klaar was voor de confrontatie met ongeneeslijke ziekten en het overbrengen van slecht nieuws. Voordat ik aan mijn studies begon, kreeg ik ook de kans om de officina van mijn vaste apotheker 'backstage' te ontdekken. Ik raakte gefascineerd door alles wat we nooit zien en wat vrij onbekend is (de magistrale bereidingen, de logistiek van de aanvoer van medicijnen, enz). Wat wist u van het beroep van apotheker voordat u aan de studie begon? Ik ben van jongs af aan opgegroeid in de medische wereld, want mijn vader is arts en mijn moeder tandarts. Maar er was nog geen apotheker in mijn familie. Wat bevalt u aan dit beroep? Het sociale en het wetenschappelijke aspect. Het feit dat ik mensen kan helpen, hen kan adviseren en uitleggen waarom en hoe ze hun behandeling moeten volgen. Dat vind ik erg leuk, net als het opbouwen van een relatie. Je raakt onvermijdelijk gehecht aan het verhaal van klanten, hun problemen, ziekte, herstel. Het is een heel emotioneel beroep en op lange termijn denk ik ook dat men zichzelf daartegen moet beschermen. Ik vind ook dat we de afgelopen jaren mooie ontwikkelingen hebben gezien die de rol van de apotheker als eerstelijnszorgverlener terug en terecht opwaarderen. We kunnen patiënten vaccineren, vervullen een sleutelrol als referentie-apotheker, begeleiden hen in hun zorgtraject (zoals bij astma of COPD, wat nieuw is), met hun medicatieschema (heel belangrijk), helpen bij het afbouwen van benzodiazepines en ook bij het opvolgen van de zorgtrajecten. We bekleden echt een centrale rol met ons vak. Tegelijk is het ook plezierig om advies te geven over een cosmetisch product of een zelfzorgmedicijn om te helpen bij een acuut probleem. Hoe kijkt u naar de evolutie van het beroep van apotheker? Met optimisme, omdat ik denk dat we altijd behoefte zullen hebben aan het menselijke aspect van dit beroep om patiënten te helpen en hen te begeleiden in hun gezondheid. En zelfs als technologieën (online apotheken) of AI de praktijk veranderen: de menselijke dimensie kan nooit vervangen worden. Die zit diep in ons verankerd van bij onze geboorte, lang voor we gingen studeren. Hoe zou u met een jongere die op zoek is naar een opleiding en zingeving praten over het diploma van apotheker en zijn toekomst? Ik zou zeggen dat het een prachtig beroep is als men van mensen houdt. Het is een heel gevarieerde stiel met veel onverwachte wendingen, omdat elke patiënt die langskomt een persoonlijk probleem heeft waar u een oplossing voor moet helpen zoeken. Denkt u dat het beroep altijd onmisbaar zal blijven? Ja, ik zie niet in hoe we zonder zouden kunnen... Een anekdote. Het is soms verrassend hoe snel mensen ons weten te vinden als ze een gezondheidsprobleem hebben. Een afspraak is niet nodig, dat is waar, maar met een ernstige brandwonde of een open wonde... is het toch vreemd om een apotheek binnen te stappen in plaats van meteen naar de spoed te gaan.