Een nieuw KB wijzigt de internetverkoop van voorschriftvrije geneesmiddelen en legt aanvullende voorwaarden op. Tekst en uitleg door Herman Nys, emeritus hoogleraar medisch recht aan de KU Leuven.
...
De apotheker mag geneesmiddelen en medische hulpmiddelen niet afleveren buiten de apotheek, zo bepaalt artikel 27 van het koninklijk besluit van 21 januari 2009 houdende onderrichtingen voor de apothekers. Artikel 29 van dat KB laat in afwijking van die bepaling toe dat geneesmiddelen die niet aan een voorschrift zijn onderworpen via het internet worden verkocht als de voorwaarden bepaald in dat artikel worden nageleefd. Artikel 17 van het KB van 22 maart 2021 tot wijziging van het KB van 2009 (gepubliceerd in het Staatsblad van 29 maart 2021), heeft dat artikel 29 nu in beperkte mate gewijzigd maar ook aangevuld met enkele nieuwe voorwaarden. Artikel 29 van de onderrichtingen voor de apothekers wordt aangevuld met een 14de voorwaarde die bepaalt dat de apotheker de traceerbaarheid van een pakket vanuit de apotheek tot bij de patiënt moet verzekeren. De minister van Volksgezondheid kan daartoe nadere regelingen met betrekking tot de koerierdienst opleggen, maar dat is nog niet gebeurd. Verder wordt artikel 29 aangevuld met een 15de voorwaarde die voorschrijft dat het rationeel gebruik van geneesmiddelen, met name in termen van het aantal verpakkingen van eenzelfde geneesmiddel per patiënt, moet bevorderd worden. En dan is er nog een nieuwe 16de voorwaarde die inhoudt dat de bepalingen van het KB van 7 april 1995 betreffende de voorlichting en de reclame inzake geneesmiddelen voor menselijk gebruik van toepassing zijn op de internetsites van apotheken. Artikel 6 van dat KB laat publieksreclame toe voor geneesmiddelen die qua samenstelling en doel zijn bedoeld en ontwikkeld om zo nodig met het advies van de apotheker maar zonder diagnose, voorschrift of direct toezicht van een arts te worden gebruikt.