...
En toch berust die allereerste kennismaking met de stad bijna op toeval, zo blijkt. "Ik heb als apotheker een gemengde loopbaan gehad: naast mijn officina in het dorp heb ik deeltijds ook gewerkt voor twee bedrijven die zich toelegden op homeopathische en plantaardige geneesmiddelen. In het kader daarvan moest ik in de jaren 90 op zakenreis bij een Italiaanse klant. Toevallig waren de vluchten op Venetië goedkoper en ben ik het weekend gebleven." De microbe bleek een hardnekkig virus, want sedertdien is Luc Bosmans een vaste bezoeker geworden van De Dogenstad...Door jaar in jaar uit naar de lagune te reizen, gekoppeld aan een grote nieuwsgierigheid én bereidheid om die kennis te delen, lanceerde Luc Bosmans zich gaandeweg ook als spreker over de Dogenstad. "Als ik tijdens een lezing pols hoeveel mensen al in Venetië geweest zijn, gaan een aantal handen in de lucht. Als ik dan vraag wie effectief in Venetië heeft verbleven, blijven maar een handvol mensen over. Ze hebben met andere woorden San Marco en Rialto wel gezien, maar de vele boeiende verhalen over de smaken en eetcultuur en over de vele fiamminghi die in deze eeuwenoude stad actief zijn geweest, daar hebben de meesten geen idee van."Dit Venetiëverhaal heeft sinds enkele jaren een extra dimensie gekregen, in de vorm van begeleide reizen naar de stad. "Onze Davidsfondsafdeling organiseerde jaarlijks een daguitstap. Uiteraard kende men hier mijn nauwe band met Venetië, dus opperde ik het idee: misschien moeten we eens een reisje naar die stad opzetten? Ik was in de veronderstelling dat het niks zou worden, tot ik de inschrijvingen onder ogen kreeg: een kleine 30 mensen wilden niet alleen met mij op stap naar de lagune, ze kwamen ook superenthousiast terug!"De spreekwoordelijke tamtam werkt blijkbaar aanstekelijk: "Ik maak bij mijn lezingen niet meteen melding van onze reizen, want ik ben niet bewust op zoek naar kandidaatreizigers. Maar blijkbaar weten geïnteresseerden mij toch te vinden", krijg ik te horen. Nochtans heeft de oud-apotheker intussen meer dan 300 Vlamingen op sleeptouw genomen in La Serenissima en de lagune. "We reizen traditioneel tussen carnaval en Pasen, dat is een iets minder drukke periode. Dit jaar hebben we mensen mee die voor de eerste keer Venetië gaan ontdekken. Maar we hebben ook een groep die voor de tweede keer meereist, en nu gaat een gezelschap zelfs voor een derde keer mee. Voor elk van hen maak ik een aangepast programma." Er zijn zelfs al aanvragen voor 2021 binnen!Luc Bosmans is een vat vol Venetiaanse weetjes, en elke ontmoeting leert hem wel iets nieuws, luidt het. Zelfs de vele apotheken in de stad leveren verhaalstof: "Het interieur van de apotheek op de Strada Nuova (Farmacia All'Ercole d'Oro) is een van de oudste in de stad, al verkopen ze er nu parfums. In Ca'Rezzonico is helemaal boven een oude apotheek heropgebouwd. Maar die museumcollectie is zo rijk en onze gids heeft zoveel te vertellen dat er voor die apotheek meestal geen tijd over schiet. Ken je het verhaal van Theriaca? Op de Campo San Stefano vind je nog afdrukken van ijzeren mortieren die gebruikt werden voor de bereiding (in open lucht) van een medicijn met 75 ingrediënten (zoals hoorn en kwikzilver), bedoeld als geneesmiddel tegen bepaalde kwaaltjes. En op San Bartolomeo geeft een lichtband het inwonersaantal aan: sterft iemand, dan gaat er een cijfertje af..."Dat er inderdaad steeds minder autentieke Venetianen zijn en dat de stad bij momenten kreunt onder de dagjestoeristen is mijn gelegenheidsgids niet onbekend. "De nieuwe taks zal de stroom toeristen misschien afremmen, maar of je die tendens kan tegenhouden, weet ik niet. We hebben doorheen de jaren veel authentieke winkels en kraampjes op de vismarkt zien verdwijnen, in de plaats komen souvenirshops. Intussen wordt elk bruikbaar pand omgetoverd tot een nieuw hotel. Tja, misschien zullen er op termijn geen Venetianen meer zijn in de stad", klinkt het met een zucht. En toch: "Dit is een stad met zoveel verhalen. Je raakt er gewoon niet over uitverteld."