...

We moeten zeggen dat de beroepsvereniging van apothekers samen met tal van actoren in de farmaceutische zorg al heel wat inspanningen heeft geleverd in het zoeken naar een betere kwaliteit van farmaceutische zorg", zegt Louis Ide. "Zo zorgt het nieuwe honoreringssysteem ervoor dat de goede farmaceutische praktijken gekoppeld worden aan een correcte en rechtvaardige vergoeding van de geleverde diensten." Innovatie "Maar het is noodzakelijk dat de apotheker op de hoogte blijft van innovaties en nieuwe wetenschappelijke inzichten om die kwalitatieve dienstverlening te kunnen blijven aanbieden. Het is belangrijk om de continue evolutie in tal van therapeutische domeinen te kennen en het voorschrift van de arts te kunnen plaatsen in deze context. Enkel door bij te blijven kan de apotheker zelf ook de optimale zorg aan de patiënt bieden en dit volgens de meest recente ontwikkelingen in het domein. Accreditering kan hiertoe de oplossing bieden", denkt Louis Ide. Voor hem is accreditatie slechts het begin, een opstapje naar meer. "Ik hou ook een krachtig pleidooi voor multidisciplinair overleg, in eerste instantie met de artsen omdat zij de voorschrijvers zijn van het geneesmiddelenvoorschrift", zegt Ide. "Een farmacotherapeutisch overleg is een belangrijke stap binnen de kwalitatieve zorgverlening naar de patiënt toe. Indien binnen de accreditatie een LOK of studiecluboverleg wordt geïnstalleerd zoals respectievelijk bij artsen en tandartsen, belet niets een LOK(artsen)-LOK(apothekers) overleg te gaan organiseren." Aanzet Voor Louis Ide is dit wetsvoorstel slechts de aanzet. "Ik wil vooral het principe van de accreditatie lanceren", zegt hij. "Voor de uitwerking ervan moet er grondig overleg gebeuren met de apothekersverenigingen. Men kan de accreditatie voor artsen als leidraad nemen. Dan gaat het om 20 uur bijscholing per jaar, verdeeld over diverse luiken zoals economie, ethiek en LOK. Hoe die accreditatie in punten wordt omgezet en hoe het praktisch wordt geregeld, is voor een later stadium." Over één ding mag er, volgens Ide, niet worden gediscussieerd: de vergoeding. "Geld mag geen rol spelen", zegt hij ferm. "Er is het vernieuwde remuneratiesysteem voor de apothekers waarin duidelijk een luik vervat zit dat volgens mij ook permanente opleiding dekt." Of Ide dan niet vreest dat het initiatief een stille dood zal sterven als er geen harde valuta tegenover staan? "In een tijd van budgettaire schaarste, mag dit de reden niet zijn om het op de lange baan te schuiven", vindt hij. "Hoe die permanente opleiding 'afgedwongen' wordt, moet nog bepaald worden. Dat kan gebeuren zoals bij de artsen en tandartsen, die trouwens beter vergoed worden voor de bijscholing omdat hun gewaarborgd inkomen lager ligt, maar het gaat ook niet om grote sommen." Bij artsen is dat bijvoorbeeld 500 euro per jaar. Bruto wel te verstaan. Beroepsverenigingen De lokale apothekersverenigingen en de overkoepelende beroepsverenigingen staan alvast niet negatief tegenover het idee om een permanente bijscholing te verplichten. Sommige lokale apothekersverenigingen duwen hun leden trouwens al in die richting. Wie bij Kovag aangesloten is, moét ook lid worden van IPSA. "APB is voorstander van een dergelijk systeem en zelf willen we ook die richting uit", zegt APB. "Vijftig procent van onze leden volgt nu al uit vrije wil en zonder enige dwang cursussen bij IPSA of FSPS. Zij doen dat onbezoldigd. De reden waarom wij tot nog toe nog geen werk hebben gemaakt van een verplichte bijscholing, is louter omdat er andere prioriteiten waren die we voorrang hebben gegeven. Denken we maar aan de hervormingen binnen het vak, de erkenningen en het nieuwe vergoedingssysteem. De accreditatie is dan ook een logische volgende stap. Natuurlijk kunnen we dit alleen maar doen in samenspraak met de navormingsinstituten. Zij zullen een heel erg belangrijke rol spelen." u