...

Maar 2015 is ook een goed jaar geweest. Een jaar waarin toch echt duidelijk is geworden dat de muren tussen de gezondheidswerkers moeten gesloopt worden. Dat die strategie de enige manier is om onze gezondheidszorg op een doeltreffende en budgetvriendelijke manier te organiseren. Al is dat wel heel voorzichtig geformuleerd. De maatregelen dringen zich op omdat onze gezondheidszorg ronduit onbetaalbaar wordt. Die strategie werkt en eigenlijk hebben we op korte tijd gezien hoe gezondheidswerkers zich in gezamenlijke projecten gooien. Had terreurfase 4 geen roet in het eten gegooid, dan waren in november meer dan 150 huisartsen en apothekers van Brussel rond de tafel gaan zitten met de vraag hoe ze het samen beter kunnen doen. Het is een proces dat langzamerhand vordert en eigenlijk ben ik behoorlijk positief en optimistisch. Misschien toch té optimistisch, merkte ik toen ik las hoe de Orde der Artsen een probleem met nevenwerkingen op een geneesmiddel oplost. Een instelling dient een klacht in omdat een verpleegkundige die zich tot een huisarts wendt omdat een van de patiënten zeer ernstige nevenwerkingen bij zijn medicatie heeft, nul op het rekest krijgt. De Orde spreekt er zich over uit maar nergens in het hele arrest noch in de motivatie staat het woord 'apotheker' nog maar vermeldt. Geen advies om bij problemen met geneesmiddelen toch ook eens de apotheker te bevragen, geen richtlijn om bij ernstige nevenwerkingen met de afleverende apotheker het probleem te bekijken... Niets, nada, nothing, hiçbir sey, nenio. En dan zucht ik eens diep want eigenlijk ervaar ik toch dat er heel veel goede wil is. Dat - vooral jonge - apothekers en artsen elkaar waarderen en respecteren. Dat universiteiten in hun programma samenwerkingsprojecten tussen apothekers en artsen in spe organiseren en stimuleren. Het is twee stappen vooruit en een stap achteruit... maar we geraken er wel. Met die hoopvolle boodschap wil ik dit eindejaarsnummer afsluiten. Geniet van de hectische rust van het eindejaar, kijk met optimisme naar 2016. We zien elkaar over drie weken terug...