Dierenarts mag geneesmiddelen blijven verkopen

De geruchtenmolen kan soms hardnekkig draaien. Zo gonst het al weken dat de overheid overweegt om dierenartsen niet langer te laten instaan voor de distributie van veterinaire geneesmiddelen. Het zou onder meer een middel zijn in de strijd tegen de overconsumptie van antibiotica in de diergeneeskunde. "Maar op dit moment is hier - wat België betreft - geen sprake van", zegt Dries Minne, hoofd van de afdeling Dierengeneesmiddelen van het FAGG gedecideerd.

...

Op dit moment is het vrij duidelijk. De aflevering van dierengeneesmiddelen is voorbehouden aan dierenartsen/ depothouders en de officina-apotheker (OTC-dierengeneesmiddelen en voorschriftplichtige geneesmiddelen). "Op Europees vlak is er weliswaar discussie geweest waarbij het distributie-kanaal van de dierengeneesmiddelen ter sprake is gekomen", verduidelijkt Dries Minne. "We zien een groeiende resistentie tegen antibiotica en die baart ons zorgen. We kunnen er niet omheen dat er overconsumptie aan antimicrobiële middelen is binnen de veterinaire sector en dat we die een halt moeten toeroepen." Maatregelen Met Denemarken als voorzitter van de EU, is er een Europese meeting geweest waar potentiële maatregelen om de ontwikkeling en verspreiding van antimicrobiële resistentie tegen te gaan, werden besproken. Een van de voorstellen - van de noordelijke landen - was het idee om het voorschrijven en afleveren te scheiden. Denemarken heeft dat systeem nu trouwens al: voorschrijvende dierenartsen mogen geen veterinaire geneesmiddelen afleveren. "Maar op Belgisch niveau is het niet de bedoeling dat we aan het huidig distributiekanaal gaan raken", zegt Dries Minne. "We plannen wel een aantal belangrijke initiatieven om de veterinaire sector te sensibiliseren. Europa is ook bezig met na te denken over acties, maar wij willen niet op Europa wachten. Tegen eind dit jaar zal AMCRA (AntiMicrobial Consumption & Resistance in Animals) guidelines voor het gebruik van antimicrobiële middelen bij dieren op punt stellen. Die zullen overgemaakt worden aan de sector. Als die richtlijnen worden gevolgd, moet dit leiden tot een rationeel antibioticagebruik. Als de sector de richtlijnen toch naast zich neerlegt, hebben we andere maatregelen zoals een aanpassing van het distributiekanaal als stok achter de deur." Gebrek aan inzicht Een van de grootste problemen, zo geeft ook Minne toe, is echter het gebrek aan inzage op het voorschriftgedrag van de dierenarts. "Voor menselijk gebruik is het eigenlijk eenvoudig: via de gegevens van het Riziv hebben we een duidelijk beeld op de aflevering van antimicrobiële middelen voor humaan gebruik. Al is dat beeld toch wat vertekend. We weten immers wel hoeveel verpakkingen er verkocht zijn, maar niet hoeveel er ingenomen worden. Heel wat patiënten nemen immers niet het hele doosje uit."