...
En dan komt die vraag van Olivier Chastel (MR) voorbij. We hebben de man jaren moeten missen, de oudere apothekers en vaste lezers onder u zullen zich ongetwijfeld herinneren dat hij vroeger als parlementslid én apotheker in dit magazine samen met Maya Detiège (Sp. a) een maandelijkse opiniebladzijde vol schreef. Chastel werd echter op Sinterklaasdag 2011 minister van Begroting en Administratieve Vereenvoudiging in de regering-Di Rupo. Gedaan met opiniestukken schrijven, hij werd er zelf onderwerp van. Precies één jaar geleden - op 14 oktober 2014 - was ook dat liedje uitgezongen. Chastel verdween van het ministeriële toneel en werd opnieuw parlementslid. Gelukkig voor de apothekers, want niks is zulk een goed gerief als een collega in het parlement. En zie, hij gooide zich meteen op de materie met een pertinente vraag aan minister Maggie De Block: hoe is het mogelijk dat, bij eenzelfde dosering maar met een andere wijze van toediening, de prijs van een weesgeneesmiddel maar liefst vier keer zo hoog is. En dan spreken we niet van een paar euro's, maar een verschil tussen 10.500 euro en 41.000 euro per maand...De Block kon er niet op antwoorden. Prijszetting is immers in handen van de minister van Economie en niet in die van de minister van Volksgezondheid. Maar de centen moeten wel door Volksgezondheid worden opgehoest, al lijkt dat bijzaak. Kern van de zaak is echter het feit op zich en de vaststelling dat besparing soms veel eenvoudiger kan dan we vermoeden.Dat dacht ook Bachi, met de lancering van het idee om de meest courant voorgeschreven geneesmiddelen die veilig zijn (al is dat natuurlijk relatief) onder te brengen bij de OTC-producten. Het is geen nieuw idee, we hebben het er hier in ons magazine al heel uitgebreid over gehad. Met het geld dat daarmee vrij komt, zouden innoverende geneesmiddelen kunnen worden gesteund. Nobel idee, toch? Zeker als de apotheker in zijn taak bevestigd wordt (iets waar trouwens het Verzekeringscomité voorstander van is) en de patiënt nauwgezet kan volgen. "Maar dat zal hij toch ook niet voor niets doen", klinkt het dan meteen. "En de kosten zullen weer op de patiënt verhaald worden." Dat laatste kan en mag absoluut niet, daar zijn we het allemaal over eens. Maar zal dat de patiënt meer kosten? We weten dat geneesmiddelen goedkoper worden als ze de switch maken. We weten dat we sowieso meer dan 20 euro uitsparen omdat de patiënt niet telkens naar de arts moet lopen. Voor 20 euro kan een apotheker al veel uitleg geven...