"Er loopt geen soort pedofiele grens door Europa..."

Bij het begin van 2011 terugblikken naar 2010 is voor professor dokter Peter Adriaenssens niet gemakkelijk. Het is een ontzettend turbulent jaar geweest. Zijn inspanningen in 2010 gaven hem de titel van 'Man van het Jaar' van Knack-Weekend. 'de Apotheker' ging samen met 'Knack Weekend' op bezoek bij Peter Adriaenssens. Wij kennen professor Adriaenssens al meer dan 20 jaar en voor 't eerst zagen we hoe gebeurtenissen hem, ook als mens, ontzettend hebben getekend. Vrijwilligerswerk "Het was bedoeld als een soort vrijwilligerswerk: twee, drie dossiers per jaar. Dat kon ik na mijn uren wel doen, dacht ik. Maar in april ontplofte de zaak-Van Gheluwe en een week later lagen er 200 nieuwe dossiers op ons bureau. Het was paradoxaal dat een commissie die niets met kinderen te maken had naar mij werd genoemd. Dat was moeilijk. Maar ik was ontzettend verrast door het aantal kinderen in volwassen lijven die ik toen heb gezien. Ik heb veel geleerd uit de slachtofferervaringen." Vlaanderen-Wallonië"De dossiers stroomden in Vlaanderen binnen. In Wallonië waren het er amper een 40-tal. In Frankrijk quasi niets, Spanje, Italië... vrijwel niets. Nederland en Duitsland: honderden dossiers. Het zou onredelijk zijn om aan te nemen dat er een soort pedofiele grens loopt door Europa en het is natuurlijk koffiedik kijken omdat we geen wetenschappelijk antwoord hebben op dit fenomeen. Ik vermoed dat het te maken heeft met de rijkdom van Wallonië in die tijd, de eerste helft van de 20ste eeuw. De klachten die zijn binnengekomen dateren immers van mensen die in die periode geboren zijn." Machtsrelaties "We mogen ons hier echter niet op blindstaren. Seksueel misbruik komt overal in machtsrelaties voor en daarom is het ook positief dat de nieuwe commissie zijn titel heeft uitgebreid naar 'seksueel misbruik in machtsrelaties'. Neem nu bijvoorbeeld die professor van het Leuvense sportkot die 15 jaar geleden al stelde dat 15 procent van de eerstejaarsstudenten van het sportkot ervaringen hadden met seksueel misbruik! Toen smeekte die man om iets met die cijfers te doen, maar niemand - ook de UEFA of de universiteit niet - was geïnteresseerd. Wat er nu is gebeurd, levert dus iets op. Misschien is dit wel het begin van het constructieve. Het verhaal van de kerk moet opgelost worden, maar waar zit het misbruik vandaag?" Crisiscentrum Kinderpsychiatrie Terwijl Adriaenssens de afloop van de Commissie-Adriaenssens met alle huiszoekingen, juridisch gebakkelei en slachtofferdrama's tot gevolg probeerde te verteren, werd wel een droom werkelijk. In Leuven opende het eerste Belgische crisiscentrum kinderpsychiatrie. Het was een mooi tegengewicht en een hoopvol begin van de toekomst.