...

Dat zegt het stabiliteitspact absoluut niet, reageert FeBelGen die er meteen aan toevoegt dat het pact tussen de minister en pharma.be geenszins betekent dat er geen overleg (meer) zou zijn met de generieke sector. "Het stabiliteitspact verduidelijkt enkel dat de besparingsmaatregelen niet specifiek (lees: exclusief) betrekking zullen hebben op de geneesmiddelen onder octrooi", stelt FeBelGen. "Het is bovendien algemeen bekend dat het volume van het generieke geneesmiddelengebruik in België zeer laag is. Kunstmatig lage prijzen voor generieke geneesmiddelen, zoals die momenteel in Nederland gehanteerd worden en blijkbaar door pharma.be aangeprezen worden, leiden tot een volledige ontwrichting van de markt. Dit heeft onder andere de onbeschikbaarheid van geneesmiddelen voor patiënten tot gevolg." Maximumquota Tegelijkertijd komt FeBelGen met een nieuw voorschrijfmodel op de proppen waarbij de minimumquota voor goedkope geneesmiddelen plaatsmaken voor maximumquota voor dure geneesmiddelen. Volgens FeBelGen kan dat nieuwe voorschrijfmodel meteen voor een besparing van 100 miljoen euro zorgen. Dat zou een oplossing kunnen geven voor de 35 miljoen euro besparingen die in het budgetvoorstel voor 2013 zijn vastgelegd, alleen al in het segment geneesmiddelen. Een van de mogelijke pistes is het quotum goedkope geneesmiddelen verhogen, maar Nederland toont duidelijk aan dat dit de oplossing niet is en dat dit leidt tot slechtere kwaliteit van zorg en geneesmiddelentekorten. Doelmatig voorschrijven Het nieuwe concept waar FeBelGen voor staat, centreert zich niet langer rond goedkoop voorschrijven, maar wel rond doelmatig voorschrijven, wars van merk of generiek. FeBelGen wil de volumes verhogen van geneesmiddelen met de hoogste therapeutische waarde. Per therapeutische klasse zou zo een voorkeurmolecule worden bepaald waar de referentieterugbetaling op is gebaseerd. De keuze voor duurdere alternatieven wordt geplafonneerd met een maximumpercentage. Er is dan niet langer een voorschijfquotum per artsenspecialiteit (zoals nu), maar wel per therapeutische klasse. Er komt dus, met andere woorden, een maximum voor het voorschrijven van dure geneesmiddelen. Omdat het succes van dit soort voorschrijfgedrag helemaal afhangt van de coöperatie van de artsen, stelt FeBelGen voor om het maximumpercentage in elke therapeutische klasse vast te leggen op de helft van het aantal dure geneesmiddelen dat er vandaag de dag in wordt voorgeschreven. Zo krijgt de arts de ruimte om duur voor te schrijven, maar wordt hij zich wel bewust gemaakt van zijn eigen voorschrijfgedrag.