...
De crisis grijpt om zich heen en verplicht de consument om zijn prioriteiten te herzien. Maar kennen ze de prijs wel van de producten die ze nemen en nemen ze de tijd om de prijzen van verschillende verkooppunten te vergelijken? Voor de vierde keer heeft het departement Gezondheidsmarketing van de universiteit Pierre en Marie Curie (UPMC), dit jaar tussen januari en maart 2012, de gewoonten van de Franse burger ten aanzien van gezondheidsproducten opgelijst. Voor deze studie werden meer dan 700 burgers ondervraagd. Te gepeperd Voor negen Fransen op de tien zijn gezondheidsproducten duur, te duur. Drogisterijproducten spannen de kroon (80 %), ver voor OTC (48 %) en terugbetaalde geneesmiddelen (32 %). Deze hoge prijzen dwingen de patiënten om zich van bepaalde geneesmiddelen te onthouden, vooral op het terrein van de parafarmacie (71 %), gevolgd door de OTC (38 %). Een kwart van de ondervraagde personen (25 %) geeft ook toe dat ze niet alle voorgeschreven geneesmiddelen koopt, hoewel de meerderheid daarvan door de ziekteverzekering terugbetaald wordt. Met de natte vinger De Fransen zeggen wel dat ze de prijzen te duur vinden, maar de ondervraagde groep bleek echter niet goed op de hoogte te zijn van wat de dingen kosten. 84 procent moest toegeven dat ze eigenlijk weinig notie hebben van de prijzen van de dingen die ze kopen, tot ze aan de kassa staan. Deze onwetendheid over de kostprijs van alles is trouwens vrij courant, aangezien zeven op de tien Fransen er meer dan 20 procent naast zitten bij het inschatten van de prijs van een gezondheidsproduct en andere courante producten. Minder dan 30 procent van de consumenten vergelijkt de prijzen van de gezondheidsproducten per merk en minder dan 23 procent vergelijkt de prijzen in verschillende apotheken. Niet het eerste criterium Wat wel degelijk verwondert, is dat de prijs op zich niet het belangrijkste criterium is om een product te kiezen. De kostprijs staat pas op de derde plaats bij de keuze van een OTC-geneesmiddel (30 %), na het advies van de apotheker (60 %) en dat van de arts (57 %). Voor geneesmiddelen op voorschrift refereren de patiënten enkel naar het advies van de geneesheer.