KULeuven doet product placement voor Dafalgan

Als student ken je het wel. Een cantus, een stukgelopen liefde, een gerstenatavondje (te) laat uit met vrienden of toch die examenperiode die je hoofd parten speelt. Om terug bij het koppijnloze leven aan te sluiten grijpt de doorsnee Belg dan al snel es naar een paracetamol. Een parawat zeg je? Juist ja, paracetamol is namelijk het actieve molecule dat wonderen doet. The molecule formerly known as Dafalgan. Vandaag is er meer dan Dafalgan omdat tal van generische geneesmiddelvormen* beschikbaar zijn. Soms is het middel zelfs al op ongeoorloofde wijze te vinden in nachtautomaten in de studentenstad naast opwarmpasta en condooms.Als directeur 'public affairs' bij FeBelGen viel ik van m'n stoel toen ik in de pers, zowel geschreven in vele kranten als in beeld, een onderzoek van de faculteit farmaceutische wetenschappen van de KULeuven zag verschijnen. Het opzet van het onderzoek was of Dafalgan in tablet beter opgenomen werd met spuit- of plat water en of het hetzelfde effect had als een duurder bruistablet. Het resultaat vindt u in het onderzoek terug. Niet zozeer dat interesseerde ons maar dat voor het onderzoek gekozen werd voor het merkproduct en niet voor een generische vorm. Laat staan dat het onderzoek ook hetzelfde effect had gemeten bij de beschikbare generische paracetamolgeneesmiddelen. Deze veronderstelling werd tijdens mailverkeer met ondergetekende beaamd door onderzoeker Jens Van Den Abeele.Sinds jaren ijvert FeBelGen voor besparingen voor zowel de sociale zekerheid als de patiënt door meer in te zetten op de in de meeste gevallen goedkopere generische vormen van geneesmiddelen die intussen uit patent gegaan zijn. Sinds jaren weten we in België dat daarvoor de artsen-voorschrijvers mee moeten bewegen. Deze week nog beaamde een zeer gereputeerde professor medicus aan des KULeuven dat artsen meer moeten kunnen doen in het kostenefficiënt gebruik van geneesmiddelen. Dat ze nog steeds in hun opleidingscurriculum dit te weinig meekregen. Zeker nu de nieuwe geneesmiddelen enorm hoge prijzen met zich meebrengen en het geneesmiddelenbudget (te) sterk doen groeien. Een medeverantwoordelijkheid noemde hij dat om kostenefficiënt voor te schrijven. Welnu, het verbaast dan ook ten zeerste dat de KULeuven hier niet kritischer optreedt of reflecteert in het benoemen van merknamen en meer bepaald in de keuze van hun onderzoeksobjecten. Kritisch denken en zich maatschappelijk relevant opstellen is nog steeds een kernopstelling van een universiteit. Toch?Door het blijven gebruiken van merknamen blijven we blind voor de goedkopere versies. Dat is erg. In de eerste plaats voor de patiënt. Die pikt namelijk dit "nieuws" gretig op. Je moet daarenboven weten dat je voor minder geld meer waar krijgt als je een generische vorm kiest in deze. Zo krijg je voor de bruisvorm van Dafalgan (Brystol Myers Squibb is de producent) 20 stuks aan 7€88. Voor dezelfde paracetamol aan zelfde sterkte (1g) in bruisvorm van de generieke producent (in dit geval producent S, zie www.bcfi.be) krijg je 30 stuks aan 7€42. U kan rekenen. Aan de KULeuven kunnen ze dat ook. Waarom doen ze dan deze product placement? Een eventuele paid sponsorship announcement misten we ook.Bij FeBelGen moeten bezoekers 5 euro in de pot steken voor een goed doel telkens ze het D-woord (Dafalgan) uitspreken. Kinderlijk? Misschien wel. Maar het is godgeklaagd dat na al die jaren de marketing het nog steeds haalt van de rede. En dan nog duikt het op aan de moeder van de rede, de universiteit van Leuven. De KULeuven of haar faculteit farmaceutische wetenschappen mag gerust een bijdrage voor het goede doel komen leveren in ons potje.* Sinds vele jaren bestaat het merk in een generische vorm, op de markt gebracht door vele generische geneesmiddelbedrijven. De beide vormen, het originele en het generische, zijn identiek, even veilig en even werkzaam. Zie www.bcfi.be voor een volledig overzicht.