...

De ziekenhuizen gebruiken voor deze proef enkel dure kankermedicijnen. Al te vaak wordt een therapie voortijdig afgebroken. Dat kan omdat de patiënt teveel nevenwerkingen ondervindt of - in ergere gevallen - omdat de patiënt overlijdt vooraleer zijn therapie is afgelopen. Het resultaat is hetzelfde: aangebroken doosjes met nog tientallen - vaak extreem - dure pillen. Volgens de Nederlandse apothekers gaat er op die manier jaarlijks honderd miljoen euro aan niet gebruikte geneesmiddelen verloren. En dan spreken ze nog maar over de pillen die naar de apotheek worden teruggebracht en vernietigd. De dure kanker- en reumageneesmiddelen die zijn gekozen voor dit experiment zijn verpakt in een doos met een thermochip. Daardoor kan een computer de temperatuur aflezen waaraan de pillen zijn blootgesteld en afleiden of die temperatuur een effect heeft gehad op de geneesmiddelen. Temperatuur - en vooral foute temperatuur - en vochtigheid zijn immers de meest voorkomende redenen waarom pillen hun doeltreffendheid verliezen. In een eerste fase van het experiment zullen de tien ziekenhuizen de teruggebrachte medicatie analyseren op temperatuur en vochtigheid en kijken of de pillen eventueel opnieuw in de handel kunnen worden gebracht. In een tweede fase kunnen de goedgekeurde geneesmiddelen aan nieuwe patiënten worden verstrekt. Positief is zeker dat een aantal producenten nu al hun medewerking hebben toegezegd en de medicatie die voor het experiment wordt weerhouden, gratis hebben verstrekt. Grote farmaceutische bedrijven zijn er zich immers ook van bewust dat deze manier van medicatieverstrekking onvermijdelijk is om kankertherapieën betaalbaar te houden. De proef in Nederland komt er geen moment te vroeg. Net vorige week hielden de oncologen immers een pleidooi voor een kostenplafond voor kankerbehandelingen. Als levensverlenging niet opweegt tegen de kosten, zou een therapie moeten worden gestopt, vinden ze. Het Nederlandse initiatief ligt helemaal in de lijn van een denkpiste die ook door de Belgische voormalige minister van Volksgezondheid, Laurette Onkelinx, werd gevolgd. Ook zij wilde nagaan op welke manier dure medicatie geïndividualiseerd en eventueel per stuk kan worden verkocht én desnoods door de apotheker teruggenomen.