...

Symptomen van honden en katten correct lezen, is niet zo eenvoudig. Zo zullen katten instinctief maar hoogst zelden aangeven dat ze pijn lijden. Om de eenvoudige reden dat katten van nature uit hier geen voordeel kunnen uithalen. In hun oorspronkelijke natuurlijke biotoop is het allesbehalve interessant om zich verzwakt of ziek te tonen. Daar kunnen soortgenoten immers gebruik van maken. Bovendien verkleint het hun kansen om voedsel te bemachtigen. Het is vanuit dat 'oer'instinct dat vandaag ook heel wat huisdieren, zelfs degenen die nooit de huiskamer verlaten, geen evidente pijnsignalen tentoon spreiden. Het komt er voor eigenaars dus op aan om alert te zijn op gedragsveranderingen en zichtbare symptomen. Spoed In een aantal gevallen is snel ingrijpen nodig om complicaties of erger te voorkomen. Als een hond of kat zichtbare problemen ondervindt met de ademhaling, naar adem snakt, luid ademt of een blauwe tong vertoont, mag er niet geaarzeld worden. In zo'n situaties raakt het dier vaak in paniek en durft het niet te liggen uit vrees dat zijn adem dan helemaal zal stokken. Eigenaars kunnen het dier tijdelijk helpen door te proberen om zoveel mogelijk zijn hals te strekken, om het ademhalen te verbeteren in afwachting van een tussenkomst door de dierenarts. Bevalling Bij complicaties rond de bevalling, zeker bij honden, is het aangeraden om snel een dierenarts te raadplegen. Als je merkt dat een teefje al een half uur à drie kwartier nodeloos aan het persen is of door uitputting er niet meer in slaagt om verder te persen, moet je de dierenarts verwittigen. Normaal wordt gerekend dat een eerste pup wordt geboren na drie kwartier krachtig persen. Ook als een pup wordt geboren met een navelbreuk, is een dierenartsinterventie nodig. De navel kan wel al ontsmet worden met een niet-irriterend middel zoals betadine. Ook na de bevalling kunnen zich bepaalde situaties voordoen, waar snel moet op gereageerd worden. Als het teefje krampen of spiertrillingen vertoont, wijst dit meestal op een calciumtekort. Ingrijpen is ook nodig als de pups niet drinken of als het moederdier de jongen niet accepteert. Vermoeden van vergiftiging Huisdieren die giftige stoffen naar binnen hebben gekregen, kunnen snel in levens- bedreigende situaties terechtkomen. Het is belangrijk om te achterhalen of het dier effectief gif heeft binnengekregen via de bek, huid of via inademing (doordat je het gezien hebt of doordat je het dier in de nabijheid van zo'n product hebt gezien). Een vergiftigd dier kan heel uiteenlopende symptomen vertonen zoals spiertrillingen, krampen, diarree, braken, gedragsveranderingen (heel actief of net heel versuft), epilepsie, te wijde of vernauwde pupillen, of speekseldrang. De symptomen kunnen zowel apart of in combinaties opduiken. Contacteer altijd onmiddellijk de dierenarts. Die kan best inschatten hoe er moet behandeld worden, afhankelijk van het soort vergiftiging en hoelang de stof heeft kunnen inwerken. Neem indien mogelijk de doos met de bewuste stof mee naar de dierenarts. Oogaandoeningen Heel wat oogverwondingen zijn bij huisdieren spoedgevallen. Trauma aan de oogbol zoals glaucoom of oogbolluxatie moeten meteen worden behandeld om blindheid te voorkomen. Ook verwondingen aan de oogleden door een vechtpartij, kattenkrab, enzovoort moeten zo snel mogelijk gehecht worden. Hoe later de hechting, hoe minder vlot een natuurlijke genezing, wat kan leiden tot misvormingen van de oogleden. Dit soort hechtingen gebeurt best door een dierenarts gespecialiseerd in oogaandoeningen omdat er risico's zijn op littekens die de oogbol later kunnen irriteren en zelfs chronische ontstekingen veroorzaken. Plasproblemen Bij honden, vooral reuen, vergen ook plasproblemen een spoedinterventie. Als het dier vaak aandrang maakt om te plassen, maar zonder resultaat, kan het zijn dat de penis verstopt is. Bij een laattijdige behandeling kan dit leiden tot nierfalen of overlijden.