...
"Als kinder- en jeugdpsychiater ben ik uiteraard getriggerd als stotteren een impact gaat hebben op het welzijn van het kind", stelt Kaat Ponnet. Maar evenzeer werd ze als mama aangesproken toen haar jongste dochter duidelijk aangaf dat stotteren haar, zeker in de klas, dwars zat en hinderde. Er zijn immers niet enkel de zichtbare kenmerken van stotteren. Een kind dat gaat stotteren, kan zich ook angstig en/of eenzaam gaan voelen, boos of gefrustreerd worden, vermijdingsgedrag gaan vertonen. "Dan is het belangrijk om alert te zijn en die signalen op te pikken, en daar mee aan de slag te gaan bij een stottertherapeute. Met de juiste adviezen en behandeling is de kans op herstel voor de leeftijd van zes jaar immers groter", luidt het. In het boek zitten meerdere verwijzingen naar haar eigen situatie, zo blijkt. "Dat een rupsje het hoofdpersonage in het kinderboek is, heeft te maken met het feit dat mijn dochter zelf graag heel snel loopt. Ronel is dan weer een anagram voor Loren." Als rupsje Ronel tijdens een klasmoment er niet in slaagt om zijn verhaal te doen voelt hij zich verdrietig en pinkt hij een traan weg. Maar aangespoord door zijn vrienden wil hij het graag opnieuw proberen, zonder druk ditmaal. En dan lukt het hem, met enige aarzeling, wel! "In het boek zitten heel veel elementen die professionals meteen zullen kunnen oppikken. Maar je kan het boek ook gewoon lezen als leek. Voor stotterende kinderen is het belangrijk dat er nu een boekje is waarin ze voelen dat ze niet alleen staan en dat stotteren geen onoverkomelijke hinderpaal hoeft te zijn om te kunnen zijn wie je bent. Iedereen heeft talenten."