Huisarts Anneleen Van Conkelberge uit Lochristi zag tijdens de coronacrisis veel goede initiatieven, maar ook heel wat zaken die beter konden. Tot driemaal toe kroop ze in de pen om verantwoordelijke ministers tot de orde te roepen. Haar grootste verzuchting? Een gebrek aan centrale sturing van hogerop.
...
"We doen al een week telefonische consulten, dan pas komt er een beslisboom. Idem met het nomenclatuurnummer van de telefonische consulten en de pretriagecentra. Blijven we hier per prestatie werken of gaan we naar forfaitaire bedragen? Intussen dragen de kringen en de gemeente de kosten. Ik hoop dat we bij de opstart van de schakelcentra beter voorbereid zullen zijn.""Gezien de noodkreten van de schooldirecties, bieden wij hen lokale ondersteuning als huisarts. Duidelijke richtlijnen omtrent hygiëne tijdens de noodopvang [...] bleken er niet te zijn, het CLB bleek tijdens de noodopvang in sommige regio's moeilijk bereikbaar. Deze extra taken houden wij niet vol.""Neem uw verantwoordelijkheid op! Neem initiatief! Maak een grondig plan, geef ons concrete protocollen die we enkel nog moeten finetunen."Het zijn fragmenten uit brieven die huisarts Anneleen Van Conkelberge de afgelopen periode schreef naar o.a. de ministers Maggie De Block en Wouter Beke. "We hebben heel veel zelf moeten uitdokteren." Het mankeerde aan draaiboeken of richtlijnen. "Tientallen huisartsenkringen kropen zelf in de pen om protocollen op te stellen voor de triagecentra." Financiële omkadering en uitbetaling liet vaak op zich wachten. "Voor de niet-mobiele patiënten die thuis getest moeten worden is er nauwelijks een kader." De huisarts betreurt dat het Riziv ondertussen wel de mankracht vond om random controles uit te voeren om artsen op te sporen die de coronamaatregelen niet strikt opvolgden. "Gerichte controles bij gerede twijfel hadden wellicht volstaan", zegt dr. Van Conkelberge. "Een teken van vertrouwen in plaats van een teken van wantrouwen." In het algemeen ontbrak het in deze crisis vaak aan duidelijkheid, vindt de huisarts, die tevens kringsecretaris is en medisch coördinator van het triagepunt in haar gemeente. Ze kijkt daarvoor naar de manier waarop ons gezondheidszorgsysteem georganiseerd is. "De versnippering van bevoegdheden is tijdens deze crisis een echt pijnpunt gebleken, en zorgde bij heel wat zorgverleners voor de nodige verwarring, met name tot wie ze zich voor bepaalde zaken moesten richten." Het gebrek aan centrale sturing van hogerop heeft de huisartsen in de regio wel dichter bij elkaar gebracht. "Er is intensief samengewerkt, over alle generaties heen", vertelt dr. Van Conkelberge enthousiast, "het is aandoenlijk om te zien hoeveel veerkracht mensen tonen in tijden van crisis. Dat maakt dat je zelf een tandje wil bijsteken." Dat laatste is wellicht nodig in aankomende periode, want een tweede golf zal niet te vermijden zijn, denkt de huisarts. "De klemtoon in de nieuwsberichtgeving ligt momenteel sterk op het versoepelen van de maatregelen - voor wie gezond is. Wat onvoldoende belicht wordt, is dat als je in contact gekomen bent met besmette personen, je maatregelen moet nemen zoals zelfisolatie of waakzaamheid voor symptomen en dit om anderen te beschermen. Als huisarts moet ik dat laatste vaak herhalen en ik moet daarbij vaststellen dat patiënten vaak niet ontvankelijk zijn voor deze boodschap." Volgens dr. Van Conkelberge zou de overheid er dan ook goed aan doen om bij haar communicatie meer experten in de psychologie te betrekken, opdat mensen gemotiveerd blijven om te doen wat nodig is.