Hoe kunnen we de vacht van onze trouwe viervoeter verzorgen en welke tekenen wijzen op een probleem?
...
Het is belangrijk de hond regelmatig te borstelen om vuil en dode haren te verwijderen. Borstelen ontwart ook knopen, gaat de vorming van haarklitten tegen en verlucht de vacht, waardoor het haar beter groeit. De huid van een hond is fragiel en is vatbaar voor irritatie en dermatitis. Het is goed de hond van jongs af aan te wennen aan het borstelen door middel van korte sessies eventueel gevolgd door een beloning. Het type borstel en de frequentie van het borstelen hangen af van het type haar. Wat baden betreft, meestal volstaat wassen met proper water voor een regelmatig onderhoud of om vuil na een wandeling te verwijderen. Soms moet de hond een bad nemen, bijvoorbeeld in geval van een huidziekte of infectie met parasieten. Men moet dan een geschikte shampoo gebruiken (geen shampoo voor mensen en zelfs geen babyshampoo). Bij honden wordt immers een andere pH aanbevolen. Een dermatologisch probleem zal zich meestal uiten in een gedragsverandering, een ander uitzicht van de vacht of huidafwijkingen: de hond krabt zich of bijt in zijn vel, verliest meer haar dan gewoonlijk of op een bepaalde plaats ... Bij hevige pijn, een slechte geur of als het letsel zich snel uitbreidt of veel bloedt, moet men snel op spreekuur gaan. Andere dermatologische problemen zijn niet dringend. Honden worden zeer vaak aangevallen door vlooien en teken, het hele jaar door, maar meer als het mooi weer is. Vlooien veroorzaken jeuk en de jeuk kan nog toenemen als de hond allergisch is. Vlooien zijn bovendien vectoren van lintwormen. De hond kan worden besmet als hij zich likt. Een lintworm veroorzaakt spijsverteringsproblemen. Teken kunnen systemische ziekten overdragen zoals de ziekte van Lyme en kunnen ook ontstekingsreacties veroorzaken met vorming van een cyste of abces. Bij puppy's kan een groot aantal teken bloedarmoede veroorzaken. Bovendien zijn teken ook vectoren van infectieziekten. Het is dus belangrijk honden (en katten in huis) regelmatig te behandelen met antiparasitaire middelen, evenals de omgeving in geval van een infestatie. Preventie is de beste behandeling. Honden kunnen ook een allergische of atopische huid hebben. Atopische dermatitis is een chronische ontsteking van de huid, die de weg opent voor allergenen en/of bacteriën. Het vel is droog en vertoont rode inflammatoire letsels, die jeuken, vooral in de plooien zoals de oksels en tussen de vingers en de tenen, maar ook op de snuit en de oren. Soms verschijnen er ook puistjes en krabletsels. De letsels kunnen bacteriën en schimmels bevatten, die niet met het blote oog te zien zijn en waarvoor een speciale behandeling vereist is. Daarom moet advies worden gevraagd. De dierenarts kan speciale geneesmiddelen voorschrijven om de allergische reactie te beteugelen: antihistaminica, corticosteroïden voor intern of extern gebruik of een desensibilisatiekuur. De keuze van de voeding is belangrijk. Er bestaan meerdere gamma's van specifieke voedingsmiddelen, die een minimum aan allergiserende voedingsstoffen bevatten. Men kan ook de leefwereld van de hond behandelen om de aanwezigheid van huismijt te beperken. De bekendste schimmelinfectie bij honden is ringworm. Ringworm kan worden overgedragen op de mens en veroorzaakt cirkelvormige vlekken waar het haar uitvalt, vaak bedekt met schilfers. Meestal verschijnen eerst letsels op de kop, die zich daarna kunnen verspreiden over het hele lijf. Soms betreft het rode, bloedende of etterige letsels. Soms vertoont het dier zelf geen symptomen, maar is het wel een vector. Ringworm is zeer besmettelijk. Uw hond kan de ziekte oplopen gewoon door in de grond te krabben. De behandeling bestaat in antimycotica door de mond of in lotion en duurt over het algemeen vier à zes weken, soms langer. Aangezien ringworm besmettelijk is, is het raadzaam niet te veel bij de hond te komen en ook de omgeving te behandelen. De mand, borstels en de lijn moeten regelmatig worden gereinigd met bleekwater of een ander ontsmettingsmiddel. Seborroe kan te wijten zijn aan afwijkingen van de lipidenfilm op de huid en/of van de afschilfering. Dat werkt kolonisatie door bacteriën en gisten in de hand en vergt een specifieke behandeling met een ontsmettende shampoo of lotion of tegen seborroe. Een hond met seborroe zal zich krabben en een onaangename geur verspreiden. Over het algemeen wijst dat op endocriene problemen. Hypothyreoïdie bijvoorbeeld veroorzaakt een doffe, weinig behaarde vacht, die na het scheren niet goed teruggroeit, seborroïsche roos en vatbaarheid voor huidinfecties. Pyodermie is een frequente huidinfectie bij honden, die kan worden veroorzaakt door verschillende microben. De frequentste verwekkers zijn stafylokokken. Een pyodermie kan worden uitgelokt door onvoldoende hygiëne, gebruik van een ongeschikte shampoo, een slechte voeding (tekort, allergie..) of bepaalde behandelingen (corticosteroïden, antibiotica ...). Kenmerkende symptomen zijn puistjes, plaatselijk haarverlies, korsten, roodheid, vochtsecreties. Een pyodermie manifesteert zich op warme, vochtige plaatsen. Bij zwaarlijvige honden of honden met rimpels kunnen de huidplooien worden aangetast. Als een pyodermie niet wordt behandeld, zullen de letsels dieper worden met vorming van purulente ulcera en ernstige ontstekingsverschijnselen en op de duur kan de algemene toestand van de hond erdoor verslechteren. Elke aandoening die krabben veroorzaakt, kan dergelijke letsels teweegbrengen. Er zijn echter ook honden die zich krabben zonder onderliggende aandoening. Dat moet doen denken aan een gedragsstoornis: misschien is de hond gestrest of verveelt hij zich?