'Kennis delen is mijn doel'

We treffen Sien in Club9400, het fitnesscentrum in Ninove dat ze samen met haar vriend Jordy uitbaat. Meteen nog een van de vele gezichten van de jonge apothekeres. In de club staat ze op bepaalde tijdstippen aan het onthaal, en geeft ze avondgroepslessen. Op rustige momenten kan ze hier ook bezig zijn met haar schoolwerk, legt ze uit. "Twee vliegen in één klap." "Ik wilde eigenlijk tandarts worden", vertelt ze. "Maar ik zakte voor het tweede deel van het ingangsexamen, over de arts-patiëntrelatie. Een alternatief voor die studie had ik niet in gedachten. Ik heb toen tegen mijn ouders gezegd dat ze me maar ergens voor moesten inschrijven, en dat is farmacie geworden. Ik ben dan met veel enthousiasme aan de VUB gestart." Na haar opleiding ging Sien aan het werk in de apotheek in Liedekerke waar ze eerder al haar stage had gedaan. "Naarmate de jaren vorderden, groeide evenwel het gevoel dat ik iets miste. Daar stond ik dan, met al die kennis, waar wat deed ik ermee? Ok, ik gaf wel advies en raad bij de aflevering van geneesmiddelen, maar ik wilde meer. Zo is stilaan het idee gegroeid om in het onderwijs te gaan. Dat is overigens ook de reden waarom ik niet alsnog de tandartsenopleiding heb aangevat." Intussen is het idee werkelijkheid geworden. Sien geeft sinds januari wiskunde, biologie en chemie in een middelbare school in Denderleeuw. Dat combineert ze met de obligate lerarenopleiding. "Ik werk nu gemiddeld 15 uur per week in de apotheek - op woensdag en zaterdag, en in de vakantieperiodes. Daarnaast heb ik een voltijdse baan in het onderwijs. Samen met de opleiding is dat alles bij elkaar best pittig", lacht ze. Sien is heel tevreden met de combinatie. "Momenteel is het een hele uitdaging. Ik moet mijn eindwerk nog maken, en de lerarenopleiding zelf vergt een grote investering. Voor mensen zoals ik, die al meteen voor de klas gaan staan, wordt de opleiding in een 'blended' versie gegeven. Dat betekent veel zelfstudie en af en toe avondlessen. Inhoudelijk is het dezelfde cursus als voor iemand die na het middelbaar voor leerkracht gaat studeren." Siens collega-titularis in de apotheek heeft trouwens dezelfde switch gemaakt: zij is ook naar het onderwijs gestapt. "In tegenstelling tot mezelf heeft zij haar werk in de apotheek wel volledig stopgezet. Dat ben ik niet van plan, want ik zou het niet kunnen missen. Tegelijk heb ik meer uitdaging nodig dan alleen het apothekerswerk. Vandaar dat ik me nu zo goed kan vinden in de combinatie met het onderwijs, waar ik mijn kennis kan delen, wat voor mij toch een belangrijk doel is." Is er naast al dat werk nog ruimte voor ontspanning en vrije tijd? Toch wel, zo blijkt, en dan zijn we bij het hoofdstuk motorrijden aanbeland. "Na een vakantie naar Praag met de motor van mijn vriend, had ik snel door dat achterop meerijden niets voor mij is, ik vind dat supersaai! Meteen na die vakantie heb ik zelf een motor gekocht, en ben ik gestart met de rijschool. Daar zat ik in een groepje met enkele andere vrouwen, dat was een toffe ervaring." Sien rondde de opleiding vlot af en slaagde meteen voor de drie examenonderdelen. "Motorrijden doe ik puur voor het plezier. En het blijft voor mij toch nog altijd werken, vooral in de bochten", geeft ze toe. "Eigenlijk heb ik te weinig tijd om langere ritten te rijden en zo de nodige ervaring op te doen. Tijdens corona zijn we wel enkele dagen naar de Ardennen getrokken, en volgende zomer staat er een rondrit door Duitsland op het programma." Voor haar woonwerkverplaatsingen kiest Sien eerder voor de auto of de fiets. "Probleem met de motor is immers dat ik mijn motor niet zomaar ergens kwijt kan. De apotheek waar ik werk, ligt in een winkelstraat, en de motor daar parkeren, doe ik liever niet. De mijne is een exemplaar dat nogal in het oog springt, zoiets laat je niet zomaar onbewaakt achter. Op school in Denderleeuw is dat net zo." Siens passie voor de motor werkt alleszins aanstekelijk. "Ik heb al enkele vriendinnen en kennissen kunnen overtuigen om er ook mee te beginnen", lacht ze. Het stoere - zeg maar macho - imago van een Harley relativeert ze. "Aan motorrijden is op zich niks vrouwelijks, eerder integendeel, dat klopt. Maar ik heb laarzen met hakjes, en mijn motor is herspoten in een warmbruine kleur, wat het toch iets vrouwelijker maakt." En de scheve blikken van de mannelijke instructeurs die Sien op de rijschool moest trotseren, hebben haar nog meer gemotiveerd om er in te vliegen. Met succes, dat is wel duidelijk.