...
Lilley had al veel aangespoelde dode krabben gezien, maar nog nooit een levende. Die krab werd de muze die haar binnenleidde in een onbekende wereld en in de 'diepe tijd', de tijd die verstreken is tussen het ontstaan van de aarde en nu, ruwweg 4,5 miljard jaar.De oudste gefossiliseerde degenkrab wordt geschat op 445 miljoen jaar oud en werd in 2008 in Manitoba in Canada gevonden. Die lijkt sterk op de nog levende Limulus polyphemus en de andere drie soorten die voor de kusten van Azië leven. De degenkrab wordt daarom als een 'levend fossiel' beschouwd.Hoe oud ook, de degenkrab heeft in de geneeskunde een mooie rol gespeeld. Het blauwe bloed van deze krabben coaguleert met het giftige endotoxine (of Lipide A), een celwandcomponent van gramnegatieve bacteriën. Met het krabbenserum kan men in allerlei preparaten de aanwezigheid van dit endotoxine aantonen, de zogenaamde 'limulus-test'.Dat spelde onheil voor de krabben want ze worden gevangen om hun bloed af te tappen voor farmaceutisch gebruik. Vroeger werden de degenkrabben daarvoor gedood, nu wordt het bloed levend afgenomen. Alsnog gaan dan zo'n 15% van de gevangen en weer vrijgelaten dieren dood. In sommige delen van hun leefgebied, zoals in Mexico, is het vangen van degen krabben op het strand inmiddels verboden.Lilley volgde de krabben te zee en te land, in musea en laboratoria. Het werd een prachtig fotoboek als ode aan dit kwetsbare, bijna vergeten dier, schitterend uitgegeven door Eriskay. Ze citeert Rachel Carson: "What if I had never seen this before? What if I knew I would never see it again?"