...

Belgische patiënten zijn wel tevreden over de zorg die ze krijgen, en over hun zorgverleners. Maar van de typische maatregelen die horen bij geïntegreerde zorg, zoals het formuleren van de eigen zorgdoelstellingen, merken ze weinig en meestal zelfs niets, zo blijkt. Zorgverleners zelf schatten de maturiteit van de geïntegreerde zorg in ons land maar laag in. Het grote obstakel voor de verwezenlijking is volgens hen de financiering. Andere belangrijke werkpunten: de overheden moeten samen een operationeel beleidsplan uitwerken en ze moeten bepalen hoe groot de territoria zijn. Een samenwerkingsakkoord tussen de verschillende overheden moet de doelstellingen en prioriteiten van geïntegreerde zorg vastleggen. Het interfederaal plan geïntegreerde zorg moet het startsein zijn. De overheden leggen een beleidsstructuur vast en scheppen de mogelijkheid voor de gewenste hervormingen op het terrein. Het KCE-rapport suggereert om een continuum van scenario's op te stellen: van ad hoc-hervormingen tot een volledig hervormd model voor de zorg. De haalbaarheid ervan kan dan onderzocht en afgetast worden. Een kleinschalig niveau bevordert het uitbouwen van netwerken van goed op elkaar ingespeelde (zorg)professionals. Maar er is dan misschien wel wat te weinig aanbod. Voor omvangrijkere gebieden verzamel je makkelijker de vereiste competenties binnen een 'back office': financiële expertise, databeheer, populatiemanagement,... Je kunt dan ook beter het interprofessioneel en -sectorieel overleg organiseren. Het KCE denkt aan een niveau waarop er genoeg financiële armslag is om 'shared savings' te realiseren, en daarbij een risicocorrectie mogelijk is bij onzekerheid over de terugverdieneffecten. De zorg is momenteel geografisch verschillend afgebakend voor de eerste lijn (eerstelijnszones), de tweede lijn (locoregionale ziekenhuisnetwerken), de psychische zorg (GGZ-netwerken),... Het zal nodig zijn die verschillende geledingen beter in overeenstemming te brengen. Geïntegreerde zorg betekent dat de verschillende disciplines binnen het afgebakende gebied gaan samenwerken, maar dat vraagt wel ondersteuning en een investering. Het KCE pleit er in ieder geval voor de governance binnen de regionale geledingen simpel en transparant te houden. De prestatiebetaling is afgestemd op acute zorg maar vormt een belemmering voor het uitbouwen van geïntegreerde zorg. Het rapport ziet meer heil in gemengde betalingssystemen, die bijvoorbeeld ook preventieve zorg, het multidisciplinair samenwerken en coördinerende taken belonen. Het stelt voor de honorering van zorgverleners stapsgewijs te hervormen. Ten slotte waarschuwt het rapport ervoor dat geïntegreerde zorg op langere termijn misschien wel efficiëntiewinsten oplevert, maar pas na de nodige investeringen.